Zahtevi Vlade SR Jugoslavije

Beograd, 8. jun - Najnovijim memorandumom Vlade SR Jugoslavije o sprovođenju Rezolucije 1244, koji je od danas u opticaju u Ujedinjenim nacijama, ocenjuje se da je ukupan učinak međunarodne Bezbednosne (KFOR) i Civilne (UNMIK) misije svetske organizacije na Kosovu i Metohiji katastrofalan.

Tokom proteklih godinu dana svog mandata u južnoj srpskoj pokrajini, Kfor i UNMIK su izbegavali da sprovode ili su namerno kršili Rezoluciju Saveta bezbednosti, čime su se diskreditovali kao nepristrasni međunarodni mirovni poslenici sa mandatom svetske organizacije i provocirali dramatično pogoršanje situacije u pokrajini, ističe se u Memorandumu Vlade SR Jugoslavije, čiji tekst u celini glasi:

M E M O R A N D U M VLADE SAVEZNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE O SPROVOĐENJU REZOLUCIJE SAVETA BEZBEDNOSTI UN 1244 (1999)

I NEUSPEH MEĐUNARODNE MISIJE POD OKRILJEM UN NA KOSOVU I METOHIJI

1. Suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije na Kosovu i Metohiji su neprikosnoveni i konačni: Rezolucijom SB 1244 (1999), Vojno-tehničkim sporazumom i dokumentom Černomirdin-Ahtisari nedvosmisleno se potvrđuje suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije na Kosovu i Metohiji (preambularni paragraf 10; tačka 8 aneksa 2).

SR Jugoslavija i Republika Srbija su izvršile sve svoje obaveze u skladu sa Rezolucijom SB 1244 (1999) i Vojno-tehničkim sporazumom.

2. Sistematsko nesprovođenje i grubo kršenje Rezolucije SB 1244 (1999) i Vojno-tehničkog sporazuma od strane KFOR i UNMIK: tokom proteklih godinu dana svog mandata u južnoj srpskoj Pokrajini, KFOR i UNMIK su svesno izbegavali da sprovode ili su namerno grubo kršili Rezoluciju SB 1244 (1999) i Vojno-tehnički sporazum, na štetu suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije i Republike Srbije. Time su se sami diskreditovali kao nepristrasni i dobronamerni međunarodni poslenici u misiji mira, sa mandatom Svetske organizacije. Takvo postavljanje KFOR i UNMIK, kao i Saveta bezbednosti UN, kao najodgovornijeg tela za dosledno sprovođenje Rezolucije 1244 i pratećih dokumenata, uzrok su dramatičnog pogoršanja bezbednosne i opšte situacije u Pokrajini, koja je neuporedivo gora u odnosu na period pre oružane agresije NATO protiv SR Jugoslavije.

KFOR i UNMIK nisu ispunili ni jednu odredbu Rezolucije i Vojno-tehničkog sporazuma:

- Puno i dosledno poštovanje odredbi o suverenitetu i teritorijalnom integritetu Republike Srbije i SRJ (preambularni paragraf 10 i tačka 8 aneksa 2 Rezolucije), koje sistematski i namerno krše šef UNMIK-a B. Kušner i drugi predstavnici UNMIK-a i KFOR-a. Svojim odlukama kojima se sistematski narušava suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije i Republike Srbije, KFOR i UNMIK saučestvuju sa albanskim separatistima i teroristima u stvaranju pretpostavki za izdvajanje Kosova i Metohije iz jedinstvenog ustavno-pravnog, monetarno-finansijskog, ekonomskog, obrazovnog, pravosudnog i drugog sistema SR Jugoslavije i Republike Srbije. Time direktno podstiču i pomažu ostvarivanje separatističkih aspiracija albanskih terorista i njihovih političkih lidera i rade suprotno ciljevima mira, stabilnosti i razvoja u regionu;

Stavljanje misije UN na Kosovu i Metohiji u službu albanskih speratističko-terorističkih snaga u cilju razaranja državnog suvereniteta države članice UN, predstavlja opasan presedan u praksi mirovnih operacija UN kojim se negiraju osnovne vrednosti fundamentalnih principa Povelje UN i narušava suština mirovnih misija UN u celini.

- Masovno se krše osnovna ljudska prava Srba, Muslimana, Roma, Goranaca, Turaka, Egipćana i drugog nealbanskog stanovništva (operativni paragraf 11j), kojima je od dolaska međunarodne misije ugroženo osnovno ljudsko pravo - pravo na život.

- Teroristička tzv. "OVK" i druge naoružane albanske bande nisu demilitarizovane, razoružane, niti raspuštene (operativni paragraf 9b).

- Nisu osigurani lična i imovinska sigurnost i ravnopravnost svih građana, kao i bezbednosno okruženje, što je osnovni preduslov za bezbedan povratak izbeglica i raseljenih lica i neometanu dostavu humanitarne pomoći (operativni paragraf 9c).

- Ne primenjuju se zakonski i drugi propisi Republike Srbije i SRJ, ne postoji javni red i mir (operativni paragraf 9d) niti sloboda kretanja građana.

- Neosnovano je sprečen povratak pripadnika VJ i MUP na KiM (operativni paragraf 4, tačke 6 i 10 Aneksa 2 Rezolucije i paragraf 4 Vojno-tehničkog sporazuma).

- Međunarodne granice SRJ prema Albaniji i Makedoniji nisu kontrolisane niti obezbeđene (operativni paragraf 9g). KFOR i UNMIK su dozvolili neometan ilegalan ulazak preko 250.000 nedržavljana SR Jugoslavije na Kosovo i Metohiju, uglavnom terorista i drugih albanskih naoružanih kriminalnih bandi;

Pokrajina je pretvorena u evropski centar terorizma, organizovanog međunarodnog kriminala, šverca droge, oružja, ilegalne trgovine ženama i decom, pranja novca i dr.

- Sistematsko kršenje Rezolucije SB 1244 sprečava početak političkog procesa za rešenje statusa Pokrajine u okviru Republike Srbije i SR Jugoslavije (operativni paragraf 11a).

- Kršeći obavezu poštovanja suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije i Republike Srbije, KFOR i UNMIK kontinuirano odbijaju saradnju sa nadležnim organima SR Jugoslavije u sprovođenju mirovne misije UN na njenoj teritoriji. Time direktno ohrabruju albanske separatističke ambicije na Kosovu i Metohiji, što je direktno suprotno ključnim odredbama i osnovnom cilju Rezolucije SB 1244 i pratećih dokumenata.

3. Potpuni fijasko međunarodnog prisustva pod okriljem UN na Kosovu i Metohiji: stalno pogoršavanje ukupne situacije u Pokrajini na liniji je nastojanja za veštačkim izazivanjem produžene destabilizacije u regionu, s ciljem da se opravda ostanak NATO u regionu i rehabilituje njegov prestiž i autoritet, koji su ozbiljno ugroženi nelegalnom agresijom protiv SR Jugoslavije. O tome svedoči kontinuirano manipulisanje krajnje tendencioznim tvrdnjama zvaničnika KFOR i UNMIK o navodnom uspehu međunarodne misije u Pokrajini, koje nedvosmisleno demantuje katastrofalan razvoj situacije na terenu.

Ukupan učinak sprovođenja jednogodišnjeg mandata međunarodnog bezbednosnog (KFOR) i civilnog (UNMIK) prisustva na Kosovu i Metohiji, pod okriljem UN, koji je utvrđen Rezolucijom SB 1244 (1999), je katastrofalan u svakom svom segmentu.

II SISTEMATSKO KRŠENJE SUVERENITETA I TERITORIJALNOG INTEGRITETA SR JUGOSLAVIJE I MANDATA SAVETA BEZBEDNOSTI UN

1. Odluke UNMIK i KFOR: Uredbe specijalnog predstavnika Generalnog sekretara UN i šefa UNMIK B. Kušnera nemaju uporište u Rezoluciji i sračunate su na kidanje svih veza između Kosova i Metohije i Republike Srbije i SR Jugoslavije i potpuno izdvajanje Pokrajine iz ustavno-pravnog, privrednog, monetarno-finansijskog, bankarskog, carinskog, viznog, administrativno-upravnog i drugog sistema SR Jugoslavije i Republike Srbije.

Uredbama i odlukama šefa UNMIK B. Kušnera sistematski i direktno je podrivan državni suverenitet SR Jugoslavije i Republike Srbije nad Kosovom i Metohijom, kao bazični princip garantovan Rezolucijom SB 1244, i dezavuišu se pravne osnove i atributi državnosti države Srbije i SR Jugoslavije u južnoj srpskoj Pokrajini, kao integralnom delu Republike Srbije i SR Jugoslavije.

- Tzv. Privremeno administrativno veće, de facto pokrajinska "vlada", čiji sastav čine isključivo Albanci, većinom iz redova terorističke tzv. OVK i albanskih separatističkih političkih partija, je nelegalna politička tvorevina, sa ciljem da se legalizuje etnička suprematija Albanaca u cilju stvaranja etnički čistog Kosova i Metohije.

Uključivanje pojedinaca srpske nacionalnosti, koje po sopstvenim kriterijumima bira sam B. Kušner, a kojima je namenio uglavnom funkcije od perifernog političkog značaja i uticaja, deo je nastojanja B. Kušnera da legalizuje status ljuo na štetu interesa Srba i drugog nealbanskog stanovništva.

- Odluka UNMIK o navodnoj transformaciji terorističke OVK u navodno civilnu organizaciju - "Zaštitni korpus kosova" (KZK ), je nelegalna, jer nema osnov u Rezoluciji SB 1244 (1999) i pratećim dokumentima, a o njenom donošenju nije konsultovan SB.

Nesumnjivo je potvrđeno da je KZK vojno-teroristička tvorevina i jedan od glavnih generatora zaoštravanja i krize u Pokrajini. O tome svedoči i Izveštaj Odeljenja za ljudska prava UNMIK od 29. februara 2000. godine, koji se namerno skriva od međunarodne javnosti, u nastojanju da se ona izmanipuliše i da joj se nametne ocena o navodnom uspehu međunarodnog prisustva pod okriljem UN na Kosovu i Metohiji.

- Izdavanje ličnih dokumenata: UNMIK nije bio ovlašćen da izdaje lična dokumenata jugoslovenskim građanima sa Kosova i Metohije. U skladu s tim, tzv. Kušnerovi pasoši i druga lična dokumenta predstavljaju akt najgrubljeg kršenja odredbi Rezolucije SB 1244 i načela Povelje UN u pogledu poštovanja suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije. Ovakvi akti su pravno nevažeći i apsolutno neprihvatljivi sa stanovišta Povelje UN i međunarodnog prava.

Nespojivo sa međunarodnim pravom i praksom mirovnih misija UN je omogućavanje stranim državljanima da ulaze na teritoriju SR Jugoslavije preko graničnih prelaza koje privremeno kontrolišu UNMIK i KFOR, bez odgovarajuće jugoslovenske vize.

Vlada SR Jugoslavije je najodlučnije protestovala protiv svakog akta koji je usmeren na razbijanje jedinstvenog režima ličnih dokumenata jugoslovenskih građana i zahteva od svih država ili međunarodnih organizacija da, u skladu sa međunarodnim pravom, ne prihvate dokumenta koja nelegalno izdaje UNMIK.

- Funkcionisanje pravosuđa: Rezolucija SB 1244 predviđa da pravosudni sistem na Kosovu i Metohiji funkcioniše u skladu sa jugoslovenskim zakonodavstvom i u okviru pravosudnog sistema Republike Srbije i SR Jugoslavije.

Nelegitimnom i nelegalnom odlukom B. Kušnera, u Pokrajini su formirani pravosudni organi koji sprovode krivične postupke, ne pridržavajući se važećih jugoslovenskih zakona i kršeći osnovne principe krivičnog prava, predviđene međunarodnim konvencijama.

Posebno je neprihvatljiva, i za misiju UN krajnje neprimerena, praksa da se u postupcima koriste dupli standardi, na štetu pripadnika srpske i crnogorske nacionalnosti prilikom lišavanja slobode, pokretanja i trajanja postupka u istrazi, određivanja trajanja pritvora, prava na odbranu, korišćenja maternjeg jezika i drugo.

U zatvorima se nalazi 466 lica srpske nacionalnosti, koja su uhapšena isključivo na osnovi usmenih potkazivanja pojedinih Albanaca, najčešće pripadnika terorističke tzv. OVK.

2. Izgradnja stranih vojnih baza i strani vojni manevri (NATO/KFOR): Vlada SR Jugoslavije se najenergičnije suprotstavljala izgradnji vojnih baza i održavanju vojnih manevara pripadnika stranih armija na delu svoje suverene teritorije, bez njene saglasnosti. To predstavlja najgrublje kršenje njenog suvereniteta i odredbi Rezolucije SB 1244, kao i važećih zakona Republike Srbije i SR Jugoslavije. To je nespojivo i sa karakterom i duhom mirovnih misija pod okriljem UN i predstavlja opasan presedan, suprotan osnovnim principima i ciljevima UN.

3. Posete stranih zvaničnika i "predstavništva" pojedinih zemalja, bez saglasnosti nadležnih organa SR Jugoslavije: Predstavljaju najgrublji oblik kršenja principa suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije, kojim se grubo narušavaju principi Povelje UN, odredbe Bečkih konvencija o diplomatskim i konzularnim odnosima i Konvencije o privilegijama i imunitetima UN, kao i važeća međunarodna praksa.

U skladu s tim, apsolutno je neprihvatljiva ilegalna praksa koju uspostavlja UNMIK u pogledu izdavanja "odobrenja" za otvaranje para-diplomatskih predstavništava stranih država na Kosovu i Metohiji, kao i izgradnje "kulturnih centara" pojedinih država, kao na primer Saudijske Arabije, na bilo kom delu jedinstvene jugoslovenske teritorije, bez izričite saglasnosti nadležnih organa SR Jugoslavije.

Vlada SR Jugoslavije najodlučnije osuđuje nedavnu ilegalnu posetu južnoj srpskoj Pokrajini predsednika Republike Albanije Mejdanija, kao i njegove susrete sa zvaničnicima UNMIK i KFOR. Ova otvorena provokacija protiv SR Jugoslavije i akt najgrubljeg narušavanja državnog suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije, u funkciji je direktne podrške albanskim separatistima i teroristima na Kosovu i Metohiji.

4. Nepoštovanje državnih simbola SR Jugoslavije: Neisticanje državnih simbola SR Jugoslavije na međudržavnim graničnim prelazima prema Albaniji i Makedoniji, pre svega, jugoslovenske zastave, kao i uklanjanje graničnih obeležja, predstavlja grubo kršenje suvereniteta i teritorijalnog integriteta SRJ.

5. Ništavnost odluka KFOR i UNMIK: Sva ponašanja, odluke KFOR i UNMIK, posebno specijalnog predstavnika Genseka UN i šefa UNMIK B. Kušnera, kojima se ne uvažavaju ili krše princip suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije, kao i sve mere, činjenja i nečinjenja, koji su u suprotnosti sa Rezolucijom SB 1244 (1999) ili Vojno-tehničkim sporazumom, ili predstavljaju pokušaj njihove revizije, SR Jugoslavija smatra ništavnim i nevažećim; oni ne mogu proizvoditi pravna dejstva ili na bilo koji način obavezivati SR Jugoslaviju i njene organe.

Vlada SR Jugoslavije nikada nikome nije prepustila, niti namerava da prepusti, suverenitet nad bilo kojim delom svoje teritorije i odlučno odbija taktiku obmanjivanja i skretanja pažnje sa savezništva UNMIK i KFOR sa terorističkom tzv. OVK. Posebno odbija sve poteze na liniji svršenih činova.

6. Nesaradnja UNMIK i KFOR sa nadležnim organima SR Jugoslavije i Republike Srbije: Upornim odbijanjem saradnje sa nadležnim organima SR Jugoslavije i Republike Srbije, KFOR i UNMIK grubo narušavaju obavezu poštovanja državnog suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije i Republike Srbije.

Primarnu odgovornost za ovakvo ponašanje KFOR i UNMIK snose UN, koje su odbile da potpišu sveobuhvatan sporazum o statusu mirovne misije sa Vladom SR Jugoslavije, kao domaćinom. U tom kontekstu, apsolutno je neprihvatljivo i neprimereno mirovnoj misiji pod okriljem UN, da delegacija SB UN prilikom posete SR Jugoslaviji izbegne kontakte sa Vladom zemlje na čiju teritoriju i po čijem pozivu dolazi.

III MASOVNA KRŠENJA LJUDSKIH PRAVA

1. Odgovornost KFOR i UNMIK: Isključivu odgovornost za masovno kršenje ljudskih prava u Pokrajini, za bezvlašće i haos i kršenje odredbi Rezolucije SB 1244 o očuvanju multietničkog, multikonfesionalnog i multikulturnog karaktera Pokrajine, snose KFOR i UNMIK, jer su postali direktan saučesnik u etničkom čišćenju i genocidu.

2. Teror i nasilje (*): Albanski teror i nasilje, etničko čišćenje i genocid protiv nealbanskog stanovništva, pre svega Srba i Crnogoraca, ali i Roma, Muslimana, Turaka, Goranaca i drugih, razaranje njihovih kuća, uzurpacija i uništavanje privatne i državne imovine, opšti kriminal i haos u Pokrajini, kontinuirano se odvijaju uprkos prisustvu oko 50.000 dobro naoružanih pripadnika KFOR i policajaca UNMIK.

U svakodnevnim terorističkim napadima prosečno gine ili nestaje 10 građana Pokrajine. Time su KFOR i UNMIK postali saučesnici u najtežim zločinima protiv Srba i drugog nealbanskog stanovništva i snose najveću odgovornost za nepostojanje elementarne bezbednosti Srba i nealbanskog stanovništva u Pokrajini.

Verbalno zalaganje za multietničko, multikonfesionalno i multikulturno Kosovo i Metohiju samo su izraz hipokrizije KFOR-a i UNMIK-a, jer je upravo zahvaljujući njihovom nesprovođenju i grubom kršenju rezolucije SB 1244, nasilno izmenjena pređašnja demografska struktura pokrajine.

- Etničko čišćenje: Od raspoređivanja KFOR-a i UNMIK-a iz Pokrajine je nasilno proterano 360.000 Srba, Crnogoraca, Roma, Muslimana, Turaka, Goranaca i drugog nealbanskog stanovništva. To predstavlja 2/3 ukupnog nealbanskog stanovništva Pokrajine. Sistematsko etničko čišćenje se, međutim, i dalje nastavlja, a KFOR i UNMIK ne čine ništa da bi to osujetili.

Najveći deo Pokrajine već je etnički očišćen od Srba i Crnogoraca. Stoga su napadi albanskih terorista, uz neskrivenu pomoć i podršku KFOR i UNMIK , sada usmereni na preostale malobrojne srpske enklave, pre svega Kosovsku Mitrovicu i pojedina sela gde Srbi žive u potpunom albanskom okruženju.

Nespremnost KFOR i UNMIK da to spreče, uz istovremeno cinično insistiranje na uspostavljanju po svaku cenu multietničkih zajednica i tzv. bezbednosnih zona, samo tamo gde su preostali Srbi u većoj koncentraciji, potvrđuje direktnu spregu albanskih terorista i međunarodnih snaga na KiM u procesu etničkog čišćenja Pokrajine od nealbanskog življa, pre svega Srba.

S druge strane, niko i ne pominje, na primer, Prištinu, u kojoj je pre dolaska KFOR i UNMIK živelo oko 40.000 Srba i Crnogoraca, dok ih je sada ostalo manje od 100. U prilog tome posebno upečatljivo svedoči podatak da od ranijih 25.000 srpske dece i studenata, koji su pohađali školu u Prištini, sada ih ima samo 35, a i oni su prinuđeni da pohađaju školu izvan Prištine (Laplje selo).

KFOR i UNMIK ne čine ništa da povrate raniji multietnički karakter Prizrena, Peći, Orahovca, Đakovice, Glogovca i mnogih drugih kosmetskih gradova, mesta i područja. Naprotiv, javnim izjavama da za to nema uslova, odgovorni funkcioneri UN, KFOR i UNMIK faktički obeshrabruju masovniji povratak Srba na svoja ognjišta i direktno doprinose učvršćivanju jednonacionalne strukture Pokrajine.

Pored toga, perfidnom politikom stalne demonizacije Srba, u cilju opravdavanja stvarnih namera albanskih separatista i terorista, KFOR i UNMIK nastoje da prikriju i sopstveno saučestvovanje u procesu sistematskog etničkog čišćenja Pokrajine od svega što je nealbansko i posebno srpsko.

Na meti terorista su i Albanci, lojalni građani Republike Srbije i SR Jugoslavije, koji su odbili da se povinuju zahtevima albanskih terorista i kriminalaca.

Tokom maja albanski teroristi su izvršili više napada na Hrvate u selu Janjevo, koje je pod pritiskom terorista tzv. OVK praktično etnički očišćeno (od 1500 Hrvata koji su tu ranije živeli, ostalo je oko 350).

- Terorizam: U periodu od 10. juna 1999. godine do 4. jula 2000. g. izvršeno je ukupno 4878 terorističkih napada (4590 na Srbe i Crnogorce), ubijeno 1027 lica (902 Srba i Crnogoraca), ranjeno 955 (898 Srba i Crnogoraca) i kidnapovano i nestalo 945 (869 Srba i Crnogoraca). Uništeno je, spaljeno ili ozbiljno oštećeno i preko 50.000 domova, mahom Srba, Crnogoraca i Roma.

- Novi vidovi etničkog čišćenja i drugih teških zločina protiv Srba: Nastavlja se praksa maltretiranja Srba od strane pripadnika KFOR, o čemu svedoči i najnoviji primer kada su pripadnici KFOR grubo nasrnuli oklopnim vozilima i psima na Srbe u selu Babin most, opština Obilić (31. 05), koji su se okupili da izraze protest zbog brutalnog ubistva Milutina Trajkovića.

- "Radni logori" i zatvori za Srbe: KFOR i UNMIK nisu preduzeli ništa da bi oslobodili srpske civile koje teroristička tzv. OVK drži u "radnim logorima" na Kosovu i Metohiji pod strogom kontrolom i ne dozvoljava pristup ni predstavnicima MKCK. Pored toga, KFOR i UNMIK, kao ni druge međunarodne humanitarne organizacije, ne čine napore da bi oslobodili nekoliko stotina Srba koji su zatočeni u Republici Albaniji, a oteti su na Kosovu i Metohiji.

Iako se radi o vidu najnehumanijeg kršenja ljudskih i individualnih sloboda i prava, o čemu su podrobno obavešteni, međunarodne snage na Kosovu i Metohiji nastoje da minimiziraju problem lansiranjem tvrdnji o navodnom nedostatku dokaza ili povlačenjem neadekvatne paralele između otetih Srba i legalno osuđenih albanskih terorista i kriminalaca koji se nalaze na izdržavanju zaslužene kazne.

- Uništavanje kulturno istorijskih spomenika: Sistematski su uništeni srpski spomenici kulture i najvredniji simboli viševekovnih korena srpske državnosti i duhovnosti na prostorima Kosova i Metohije. Ukupno je uništeno, spaljeno ili ozbiljno oštećeno 86 crkava i srednjevekovnih manastira.

- Diskriminacija Srba i kulturni i duhovni genocid protiv Srba: Pod kapom UN, UNMIK je tolerisao i svojim aktima podsticao diskriminaciju Srba, što se posebno ispoljilo na planu obrazovanja (zatvaranje univerziteta, škola), kulture i medija na srpskom jeziku.

Diskriminacija na štetu Srba i Crnogoraca naročito je izražena u oblasti sudstva, obrazovanja, zapošljavanja i dr. S druge strane, favorizuju se Albanci, bez obzira na nivo njihove stručnosti, čime se na najgrublji način krše principi međunacionalne ravnopravnosti i multietničnosti.

Nasilno su albanizovani nazivi ulica, naselja, ustanova. UNMIK ne samo da toleriše ovakvu praksu, već je i sam u tome direktno učestvovao.

* Detaljan pregled teroristčkih aktivnosti albanskih terorista dat je u Aneksima I i II

3. Razoružanje terorističke tzv. OVK: Izveštaj Odeljenja za ljudska prava UNMIK (od 29. februara o.g.) nedvosmisleno potvrđuje argumentovane tvrdnje Vlade SR Jugoslavije da teroristi tzv. OVK nisu razoružani niti demilitarizovani, i da je navodna transformacija terorističke tzv. OVK u tzv. Kosovski zaštitni korpus, bila samo farsa i manipulacija, čime se izbegla obaveza stvarne demilitarizacije i razoružanja te ilegalne terorističke organizacije.

KFOR i UNMIK, a posebno specijalni predstavnik B. Kušner, snose punu odgovornost što se uz njihov blagoslov u Pokrajini formira ilegalna albanska oružana formacija, sastavljena uglavnom od proverenih albanskih, ali i međunarodnih terorista, regrutovanih u susednim i drugim državama, poznatim po podršci međunarodnom terorizmu, uključujući i islamske ekstremiste iz Čečenije.

- Kriminalizacija Pokrajine: Za stanje haosa, bezakonja i opšte kriminalizacije u Pokrajini isključivu odgovornost snose KFOR i UNMIK.

Diskreditujući podaci za UN svedoče o tome da su Kosovo i Metohija pretvoreni u uporište organizovanog međunarodnog kriminala, terorizma, narkomafije, ilegalne trgovine oružjem, belim robljem, maloletničkog kriminala i prostitucije u centralnoj i zapadnoj Evropi. To je ne samo važan izvor materijalnih sredstava za ostvarivanje separatističko-teroristističke strategije albanskih ekstremista na Kosovu i Metohiji, već i važan faktor kriminalizacije i destabilizacije Evrope u celini i ometanja tekućih integracionih procesa.

Prema informacijama nemačke Federalne policije, albanski kriminalci i teroristi u Pokrajini uvoze 80 procenata "evropskog" heroina. Godišnji "prihod", dobijen pranjem novca od ilegalne trgovine drogom i oružjem, preko mreže od 200 banaka i menjačnica, iznosi 1,5 milijardi dolara. Više se ni na pristrasnom Zapadu ne krije da 30-50 procenata novca koji se troši za naoružavanje terorističke tzv. OVK potiče od prodaje droga.

Na osnovu navoda komesara policije za oblast Prištine Žil Moroa, samo u periodu od januara o.g. u Prištini je od nevladinih organizacija ukradeno 6 miliona DM. Simptomatično je, pri tom, da su velike sume novca opljačkane iz jedne islamske nevladine organizacije.

Uprkos stanju opšte kriminalizacije Pokrajine, UNMIK je počeo da vrši pripreme za prihvat nasilno proteranih desetina hiljada albanskih kriminalaca iz zemalja zapadne Evrope (Švajcarska, Nemačka i dr.), čime je dodatno podstakao etničko čišćenje Srba, Crnogoraca, Roma i drugih nealbanaca iz Pokrajine.

4. Popis i lokalni izbori na Kosovu i Metohiji: Rezolucija SB 1244 ne daje ovlašćenja UNMIK-u da izdaje lična dokumenta građanima SR Jugoslavije sa Kosova i Metohije, niti da vrši popis i sprovodi izbore u Pokrajini. To pravo, u skladu sa suverenitetom i teritorijalnim integritetom SR Jugoslavije, imaju samo nadležni državni organi Republike Srbije i SR Jugoslavije, u skladu sa važećim zakonima.

Fer i demokratske izbore u Pokrajini moguće je organizovati tek pošto se obezbede odgovarajući uslovi i utvrdi struktura lokalne vlasti (suštinske autonomije) za koju se izbori vrše. To treba da bude rezultat sveobuhvatnog političkog procesa, u kome će aktivno i punopravno učestvovati zvanični organi i institucije Republike Srbije i SR Jugoslavije i predstavnici svih nacionalnih zajednica u Pokrajini, uz odgovarajuće učešće predstavnika SB UN .

Vlada SR Jugoslavije odlučno odbacuje svaki pokušaj zagovaranja izbora u Pokrajini dok se za to ne steknu elementarni uslovi - čvrst mir i stabilnost na osnovi Rezolucije SB 1244.

To, pre svega, podrazumeva slobodan i bezbedan povratak svih proteranih Srba i drugog nealbanskog stanovništva, proterivanje preko 250.000 nedržavljana SR Jugoslavije, koji su ilegalno ušli u Pokrajinu od dolaska KFOR i UNMIK, i usaglašavanje, zajedno sa Vladom Republike Srbije i SR Jugoslavije, osnovnih parametara političkog rešenja za Kosovo i Metohiju, u skladu sa Rezolucijom SB 1244.

5. Političko rešenje - imperativ očuvanja suverniteta i teritorijalne celovitosti SR Jugoslavije i Republike Srbije: Rezolucija SB 1244 (1999) i prateća dokumenta nedvosmisleno potvrđuju da su Kosovo i Metohija neotuđivi deo jedinstvene teritorije SR Jugoslavije i Republike Srbije.

Nelegalni su svi pokušaji da se parametri "suštinske autonomije" Pokrajine utvrđuju izvan ustavno-pravnih okvira SR Jugoslavije i Republike Srbije, a posebno bez aktivnog učešća njihovih nadležnih organa. U skladu s tim, Vlada SR Jugoslavije je apsolutno protiv toga da SB legalizuje bilo koji dokumenat o sadržaju buduće autonomije na Kosovu i Metohiji, koji polazi od nekih drugih premisa.

- Političko rešenje pretpostavlja:

a) poštovanje suvereniteta i celovitosti Republike Srbije i SR Jugoslavije;

b) celovito izvršenje mandata UNMIK i KFOR u skladu sa Rezolucijom SB 1244 (1999) i Vojno-tehničkim sporazumom, a posebno: fizičku i imovinsku bezbednost svih građana, raspuštanje i razoružanje terorističke tzv. OVK, odnosno njenog surogata tzv. KZK, poštovanje ljudskih prava, slobodan i bezbedan povratak svih prognanih i otkazivanje boravka i odlazak svih stranih državljana koji ilegalno borave na teritoriji Pokrajine, uspostavljanje javnog reda i mira, slobodu kretanja, povratak jugoslovenskih organa na državnu granicu i njenu punu kontrolu;

v) autonomiju u okviru Republike Srbije, uz garantovanje ravnopravnosti svih građana i nacionalnih zajednica;

g) dijalog legitimnih predstavnika nacionalnih zajednica sa predstavnicima države, uz odgovarajuće učešće predstavnika SB UN.

Vlada SR Jugoslavije se najodlučnije protivi svim pokušajima da se projektima o budućem statusu autonomije i samouprave, Pokrajina izdvoji iz dosadašnjeg ustavno-pravnog ustrojstva Republike Srbije i SR Jugoslavije, za šta nema uporišta u Rezoluciji SB 1244, niti važećem ustavnom ustrojstvu SR Jugoslavije, koje je neprikosnoveno.

SR Jugoslavija neće prihvatiti, niti je na bilo koji način mogu obavezivati bilo kakvi akti nametanja rešenja za Pokrajinu spolja, bez obzira od koga ona dolazila.

6. Povratak VJ i pripadnika MUP: Uprkos jasnim odredbama Rezolucije i Vojno-tehničkog sporazuma (op.para 4, tačke 6 i 10 Aneksa 2 Rezolucije i para 4 Vojno-tehničkog sporazuma), KFOR i UNMIK su neosnovano onemogućavali povratak pripadnika VJ i MUP u Pokrajinu.

IV ODGOVORNOST SAVETA BEZBEDNOSTI UN

Savet bezbednosti UN, kao garant Rezolucije 1244 (1999), snosi punu odgovornost za njeno nesprovođenje i grubo kršenje, prvenstveno u delu kojim se potvrđuje suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije na celini njene teritorije.

Propuštajući da u toku jednogodišnjeg perioda od usvajanja Rezolucije 1244 preduzme adekvatne mere kako bi obezbedio njeno striktno sprovođenje, SB je potvrdio svoju nespremnost da odgovori svojim obavezama na osnovi povelje UN. Zbog toga je direktno odgovoran za dosadašnje štetne posledice koje su takvim njegovim postavljanjem prouzrokovane.

Polazeći od suverenih prava garantovanih sporazumom Černomirdin - Ahtisari, Rezolucijom SB 1244 (1999) i Vojno-tehničkim sporazumom, kao i neoborivih činjenica da KFOR i UNMIK, i posebno specijalni predstavnik B. Kušner, sistematski krše, sabotiraju ili nisu sposobni da sprovedu Rezoluciju SB 1244, Vlada SR Jugoslavije konstatuje da međunarodna misija pod okriljem UN na Kosovu i Metohiji predstavlja potpuni fijasko. Isključivu odgovornost za egzodus, etničko čišćenje, genocid i aparthejd prema Srbima, Crnogorcima, Romima, Gorancima, Muslimanima, Turcima i drugom nealbanskom stanovništvu, kao i katastrofalnu situaciju u svim segmentima ekonomsko-socijalnog života u Pokrajini, snose KFOR i UNMIK, posebno specijalni predstavnik B. Kušner.

Svojim ukupnim delovanjem protivno odredbama i ciljevima Rezolucije SB 1244 (1999) i pratećih dokumenata, međunarodno bezbednosno (KFOR) i civilno (UNMIK) prisustvo na Kosovu i Metohiji izneverili su poverenje koje im je ukazala Vlada SR Jugoslavije prihvatanjem da se na delu njene teritorije privremeno razmeste pripadnici međunarodne misije, pod okriljem UN.

V ZAHTEVI VLADE SR JUGOSLAVIJE

Imajući sve navedeno u vidu, Vlada SR Jugoslavije zahteva da SB UN:

- poništi sve akte i odluke koje je doneo šef UNMIK Bernar Kušner, protivno rezoluciji SB UN 1244;

- najoštrije osudi i okonča delovanje šefa UNMIK Bernara Kušnera i povuče sa Kosova i Metohije snage KFOR i UNMIK, koje su neposredno odgovorne za sistematsko kršenje Rezolucije SB 1244 i za nemerljive žrtve, ljudske patnje srpskog i drugog nealbanskog stanovništva i materijalne štete koje su albanski teroristi počinili u prisustvu desetina hiljada pripadnika KFOR i UNMIK ;

- hitno preduzme sve neophodne mere da osigura puno i dosledno sprovođenje Rezolucije 1244;

- najoštrije osudi nastavak agresije NATO protiv SR Jugoslavije kroz održavanje nelegalnog sistema sankcija i blokada od strane zemalja NATO pakta, stalne pokušaje podrivanja SR Jugoslavije, materijalnu, političku i medijsku podršku albanskim separatistima i teroristima na Kosovu i Metohiji, čije je delovanje, u sprezi sa opstrukcijom UNMIK-a i KFOR-a na sprovođenju Rezolucije 1244, usmereno na destabilizaciju i razbijanje teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije, prekrajanje međunarodno priznatih granica, a time i izazivanje šire nestabilnosti i konflikta u regionu, sa dalekosežnim negativnim posledicama po mir i bezbednost na Balkanu;

- preduzme sve potrebne mere da se nadoknadi materijalna i druga šteta koja je naneta stanovništvu, privredi i kulturnoj baštini Kosova i Metohije od strane UNMIK i KFOR i terorističkih i kriminalnih bandi koje oni podržavaju.

Beograd, 7. juna 2000. godine

P R E G L E D

terorističkih i drugih zlodela i pojedinih vidova kršenja rezolucije SB 1244 (1999) u pokrajini Kosovo i Metohija od dolaska Kfor i UNMIK, u periodu od 10. juna 1999. godine do 4. juna 2000. godine 1) Broj izvršenih terorističkih napada: 4878

4590 na Srbe i Crnogorce, 110 na Albance i 178 na pripadnike Roma, Muslimana, Goranaca, Turaka i drugih nacionalnosti.

2) Broj ubijenih lica:1027

902 Srba i Crnogoraca, 76 Albanaca i 49 pripadnika ostalih nacionalnosti na KIM.

3) Broj kidnapovanih i nestalih lica: 945

869 Srbi i Crnogorci, 42 Albanci i 34 pripadnici ostalih nacionalnosti. nepoznata je sudbina 782, 102 kidnapovanih je ubijeno, 7 je pobeglo i 48 pušteno na slobodu

4) Broj ranjenih lica: 955

898 Srba i Crnogoraca, 20 Albanaca i 37 pripadnika ostalih nacionalnosti

5) Etničko čišćenje: - u kampanji etničkog čišćenja nakon raspoređivanja Kfor i UNMIK, sa Kosova i Metohije je proterano dve trećine nealbanskog stanovništva tj. preko 360 000 Srba, Crnogoraca, Roma, Muslimana, Goranaca, Turaka i drugog nealbanskog stanovništva, od čega oko 280 000 Srba.

Etnički su gotovo potpuno očišćeni od Srba, Roma, Muslimana, Goranaca, Turaka i drugog ne-albanskog stanovništva gradovi i naselja:

- Priština - iz najvećih naselja: Ulpijana, Sunčani breg, Sardanija, Univerzitetsko naselje, proterano je svo srpsko stanovništvo. Od preko 40 000 Srba koliko ih je živelo u Prištini pre dolaska Kfor i UNMIK, 25 000 su bili đaci i studenti. Danas u Prištini živi 35 đaka Srba koji pohađaju školu u Lapljem selu;

- Prizren (ostalo svega 100 srpskih porodica)

- Gnjilane gde je situacija tokom marta, aprila i maja alarmantna (samo u ovom periodu je prodato preko 350 kuća Srba). Broj preostalih Srba je prepolovljen i sada ih je oko 1500. Kfor i UNMIK im savetuju da ne izlaze iz kuća.

- Đakovica, Peć, Podujevo, Glogovac, šire područje Kosovske mitrovice (Vučitrn, Srbica), Lipljan (u selu Slovinje, u ovoj opštini, teroristi "OVK" su zapalili 73 od ukupno 75 srpskih kuća) Kosovo polje, gde je proterano 80 odsto srpskog stanovništva tj. 7000 Srba i 4000 dr. nealbanaca (pale se kuće, vrše pljačke, oduzima imovina vlasnicima lokala i radnji, a albanski teroristi uz prisustvo pripadnika Kfor maltretiraju i fizički zlostavljaju Srbe koji su odbili da prodaju svoje kuće i isele se sa KIM);

- celo područje opština Istok i Klina sa selima: Džakovo, Osojane, Tučepom, Koš, Žač, Belica, Krnjine, Matičane, Kačanik, Štimlje, Kmetovačka vrbica i dr., u kojima je do temelja spaljeno 3440 srpskih kuća;

- područje Uroševca, Slivovo, Nedakovac, Nevoljane, Vrpica, Lještar, Žegra (opština Gnjilane), Žitnje, Požaranje, Grmovo, Drobeš, u selu Talinovac su početkom aprila zapaljene poslednje dve iseljene srpske kuće;

- područje Vitine gde je od Srba, etnički očišćeno 18 srpskih sela (Kabaš, Binač i dr.), Kosovske kamenice (Bratilovce, Firićeja i dr.) i Kosovskog Pomoravlja, kao i sela Topličane, Rujice, Magura, Slovinj, Staro gracko, Klobukar - opština Novo brdo (zapaljene su sve srpske kuće i proterano svo srpsko stanovništvo).

Tokom maja meseca o.g. naročito je intenzivirano granatiranje, paljenje i podmetanje eksploziva u srpske kuće u opštini Vitina, posebno u selima Vrbovac, Grnčar, Binač i Klokot, koje je jedno od ključnih sredina u integraciji srpskih entiteta u Kosovskom Pomoravlju.

Pripadnici terorističke "OVK" vrše posebno snažan pritisak na područje Gore, u kome žive autohtona etnička grupa - Goranci, kojima se u školama i svakodnevnom životu zabranjuje upotreba maternjeg srpskog jezika, sa ciljem da se ova etnička grupa lažno predstavi kao da su pripadnici albanske nacionalnosti.

Na području opštine Istok, naročito je intenziviran progon pripadnika muslimanske etničke zajednice koji su lojalni građani SRJ.

Na području Prizrena i Đakovice oko 65 000 kosovskih Albanaca-katolika, živi u teškim uslovima i pod velikim pritiskom albanskih terorista koji ih optužuju za "saučesništvo sa Srbima".

U toku maja meseca o.g. teroristi "OVK" su izvršili više napada na Hrvate u selu Janjevo. Pod velikim pritiskom terorista "OVK" u Janjevu je od 1500, ostalo svega 350 Hrvata.

6) sprečavanje povratka Srba:

Albanski separatisti nastavljaju sa smišljenom akcijom protiv povratka Srba na KIM. Sinhronizovano ruše do temelja srpske kuće, posebno na području Peći, Istoka i Kline. Drastičan primer desio se 15. aprila kada su buldožerima i bagerima sravnili preko 250 srpskih kuća u selu Bijelo polje, koje su prethodno opljačkali. Prostor ovog sela su pretvorili u deponiju smeća. Buldožerima su sravnjene i srpske kuće u selu Brežanik i selu Osojane. U opštini Vitina, 14 srpskih sela više ne postoji jer su sve kuće sravnjene. Albanski teroristi su krajem aprila, najavili da će sprovesti slične organizovane akcije paljenja i uništavanja srpskih kuća, prvenstveno u selima kod Istoka i Novog brda.

Teroristi "OVK" su u selu Siga-opština Peć (24.04.) zapalili osnovnu školu koja je jedini neoštećeni objekat u selu, planiran da bude privremeni smeštaj za raseljena lica.

Teroristi "OVK" su intenzivirali minobacačke i druge oružane napade na selo Goraždevac, da bi sprečili da ono postane centar okupljanja Srba za povratak na područje Metohije.

Predstavnici UNHCR obeshrabruju povratak Srba u Orahovac, pod izgovorom da za to još nije povoljna situacija. Međutim, Srbi su uvereni da za povratak postoje minimalni uslovi.

7) najnoviji teški zločini:

- vandalsko skrnavljenje pravoslavnog groblja u Preševu, kada je oštećeno 35 grobova (7.05.), i u selu Banjska-opština Vučitrn (10.05.); bombaški napad na prodavnicu u Cernici-opština Gnjilane, kada je povređeno 5 Srba (9.05.); ubistvo Đakoli Miljaima u selu Trnava-opština Podujevo, koga su teroristi "OVK" optužili da "sarađuje" sa Srbima (10.05.); kidnapovanje Krivokapić Arsenija u K. Mitrovici (13.05.); ubistvo Milana Milovanovića u selu Vukojevac-opština Kuršumlija, oko 600-700 m unutar kzb, (18. 05.); ubistvo Perić Dragana (75), na njegovom imanju u selu Gojbulja-opština Vučitrn (19.05.) podmetanje požara u "Dom učenika i studenata" u Gnjilanu, koji je potpuno izgoreo (23.05.); ubistvo Ilić Vladimira (50) na kućnom pragu u Vitini (24.05.); napad na Srbe u selu Dobrotin - opština Lipljan, kada je teže povređeno 4 Srba (26.05.); bombaški napad na srpski kafić u Bresju, kada je teže povređeno 5 Srba (26.05.); podmetanje požara u kompleksu "Trepča", u južnom delu K. Mitrovice, od koga je materijalna šteta ogromna (26.05.); napad na grupu Srba ispred prodavnice u selu Cernica-opština Gnjilane, kada su ubijeni Trifunović Tihomir, Vasić Vojin i 5-godišnji Miloš Petrović, a teško ranjena dva Srbina (28.05.); napad na Srbe u selu Klokot-opština Vitina, kada je ubijena Lepterka Marinković (67), a teško ranjeno još 3 Srba (31.05.); ubistvo Milutina Trajkovića (33) iz sela Babin most-opština Obilić (31.05.); bombaški napad na kuću Srbina Đorđa Veličkovića u Obiliću, kada je veoma teško povređen Miško Todorović (1.06.); pogibija dvoje Srba, Siniše Dimića i Vlastimira Milića i ranjavanje troje, od čega dvoje maloletne dece kada su automobilom naišli na protivtenkovsku minu koju su albanski teroristi prethodne noći postavili na putu između srpskih sela Ugljari i Preoce u blizini Prištine (2.06.).

8) Novi vidovi terora protiv Srba i drugog nealbanskog stanovništva:

U bezbednosnim intervencijama pripadnika Kfora u odnosu na srpsko i drugo nealbansko stanovništvo, sve je prisutnije demonstriranje sile, maltretiranje, fizičko nasilje, kao i oštećenja imovine Srba. Drastični primeri su se dogodili u Kosovskoj Mitrovici (20.-25. 02.), kao i selima Mogila (25. i 26. 02.), kada je pretres srpskih kuća vršen uz primenu najbrutalnijih vidova fizičkog nasilja, Draganovac (opština Gnjilane) i Mioliče (opština Leposavić), Mali Zvečan (27.02.), Gornje Kusce (1.03.) i srpskim selima Rudare i Grabovac (1.03.). U ovim pretresima su, pored pripadnika Kfora, učestvovali i teroristi tzv. "OVK" obučeni u uniforme međunarodnih bezbednosnih snaga, što govori o koordiniranom delovanju Kfor i albanskih terorista.

Tokom aprila nasilje nad Srbima u tzv. bezbednosnim intervencijama Kfora poprimilo je dramatične razmere. Drastični primeri su se dogodili 2. aprila u selu Dobrotin, 4. aprila u selu Sevce, kao i u selima Lepina i Jažine, kada su pripadnici Kfor, na Srbe koji su se okupili da izraze nezadovoljstvo zbog svog teškog položaja, pustili pse, što je dovelo do teških povreda kod velikog broja ljudi. U brutalnoj intervenciji Kfora protiv srpskih demonstranata u Gračanici 7. aprila, povređeno je više lica.

Kada su se meštani sela Babin Most - opština Obilić (31.05.), okupili da izraze protest zbog brutalnog ubistva Milutina Trajkovića, meštanina ovog sela, pripadnici Kfora su na njih brutalno nasrnuli oklopnim vozilima i psima.

9) Teroristički napadi izvan Pokrajine:

Na području sela Breznica, Muhovac, Čar, Zarbince, Ravno Bučje i dr. selima u opštini Bujanovac, smeštene su albanske terorističke grupe, kojima komanduje štab smešeten u selu Rogačica-opština Kosovska Kamenica, a koje izvode terorističke napade izvan KiM. Primeri: minobacački napad iz pravca sela Dobrosin, na pripadnike lokalne policije na bezbednosnom punktu kod Bujanovca (8.05., 20.05.); napadi iz automatskog oružja na patrolu lokalne policije u selu Končulj (23.05. i 24.05.); minobacački napad na pripadnike lokalne policije kod sela Lučane (30.05.).

10) Teroristički napadi na konvoje Srba:

Napad na konvoj Srba za Štrpce, kod sela Radivojce (22. i 29.02), napad na konvoj Srba za Koretište u selu Dobrčane (28.02.), napad na autobus koji je prevozio srpsku decu koja su se vraćala iz škole, na putu Gornje Kusce-Koretište (29.02.), poručnik Kfor Piter Ramstel (područje Kosovske Mitrovice) zabranio je bezbednosnu pratnju Kfor za autobuse kojima se prevoze srpska deca i bolesnici u Gračanicu (1.03.), napadi na srpske konvoje u selu Koretin (6. i 20.03.), napadi na srpske konvoje u Gnjilanu (7. i 10. i 31 03.), napad na srpski konvoj u selu Dobrovce (27.03.), napad na srpski konvoj na putu Bujanovac-Gračanica (11.04.), napad na konvoj iz Štrpca u selu Požaranje-opština Vitina (18.04).

Kfor ne sprečava ove terorističke napade. Takođe, nije spreman da izvrši obezbeđenje konvoja na relaciji Merdare-Kosovo Polje, što je uz svakodnevno nasilje nad Srbima, dodatni pritisak za njihovo iseljavanje iz Kosova Polja.

11) Broj arbitrarno uhapšenih lica od strane Kfora i UNMIK-a: 466

Pritvoreni Srbi nalaze se u zatvorima u Prištini, Prizrenu, Sojevu kod Uroševca, Kosovskoj Mitrovici, Gnjilanu, Lipljanu i Klokot Banji. Zatvoreni su bez obrazloženja ili pismene tužbe, isključivo na osnovu potkazivanja pojedinih Albanaca, najčešće pripadnika terorističke tzv. "OVK".

U zatvoru u Kosovskoj Mitrovici već jedanaest meseci se nalazi 43 Srba koje su Kfor i UNMIK neosnovano i arbitrarno uhapsili. U tom vremenskom periodu nisu preduzete nikakve istražne radnje, niti suđenje, te je stoga 10. aprila 37 pritvorenih Srba i 5 Roma, stupilo u štrajk glađu. Neposredni povod je bio puštanje na slobodu Đeljalji Ademija, Albanca, protiv koga je vođena istraga zbog napada ručnim bombama, kada je povređeno 22 Srba i 14 francuskih vojnika Kfor. Pritvoreni Srbi i Romi su bili prinuđeni da preko 40 dana štrajkuju glađu i na ovaj način pokušaju da ostvare elementarna ljudska prava. Do prestanka štrajka je došlo kada ih je B. Kušner 21. maja uverio da će im uskoro započeti suđenja.

12) Zatvori i radni logori u kojima tzv. "OVK" drži otete Srbe:

Otete Srbe-civile, tzv. OVK drži u radnim logorima koji se nalaze u selu Matičane, zatim, u širem rejonu Prizrena (u naselju Ortokal, u objektu na putu prema Đakovici) i u Drenici. U logorima albanski teroristi drže 472 kidnapovana Srbina.

Zatvori tzv. OVK u kojima se drže Srbi, Crnogorci i drugi građani koji ne podržavaju albanske teroriste nalaze se na području sela Brod-opština Dragaš, putnom pravcu Đakovica prema selu Junik-opština Dečani, u Kosovskomitrovačkom okrugu, u selima Glođane, Izbica i Strovce; u Uroševcu u prostorijama ŽTP Uroševac.

U zgradi Privredne komore u Prištini, nalazi se zatvor tzv. "OVK" u kome je zatvoreno 71 lice nealbanske nacionalnosti. 27. aprila započeto je premeštanje zatvorenika, u za sada, nepoznatom pravcu.

13) Situacija u Kosovskoj Mitrovici:

Od dolaska Kfora i UNMIK na Kosovo i Metohiju, posebno tešku bezbednosnu situaciju u Kosovskoj Mitrovici i okolini, karakteriše sledeće: - opljačkano i uništeno 2365 kuća Srba, Crnogoraca i drugog nealbanskog stanovništva (u Kosovskoj Mitrovici 1200, Vučitrnu 1060 i Srbici 105); - iz stanova je proterano 700 srpskih porodica (iz južnog dela Kosovske Mitrovice 500, Vučitrna 150 i Srbice 50); - opljačkana je i uništena imovina sledećih preduzeća:

1. U Kosovskoj Mitrovici: DP "Kosovo-sirovina", DP "Betonjerka", "Luks", "AMD", "Kosmet-prevoz", "Trans-Kosovo", Duvanska, Minel, Zemljoradnička zadruga, Hortikultura, Mitrovčanka, DES, stovarište "Ibar-Rožaje", JKP "Vodovod", štamparija "Progres", JP "Elektro-Kosovo", PTT i veći broj lokala i kafića, vlasništvo nealbanskog stanovništva.

2. U Vučitrnu: DP "Sartid", "Vučitrn-prevoz", DP "Ratar", Zemljoradnička zadruga, Fabrika boja i lakova "Ekstra", GP "Kosovo", JKP "Sitnica", PP "Čičavica", Tržište rada, Dom kulture, SO Vučitrn, Fond za građevinsko zemljište, robna kuća. Zgrada SPP, Jugobanka, osnovne i srednje škole, Jugopetrol, Beopetrol, JP "Elektro-Kosovo", PTT.

3. U Srbici: Fabrika lovačke municije, Fabrika plastike, DP "Budućnost", Zemljoradnička zadruga, JKP, DP "Dijamant-produkt", Dom kulture, SIZ, DP "Žitopromet" sa silosima.

14) Ubistva i teror nad Albancima lojalnim SRJ:

Teroristička tzv.OVK je intenzivirala likvidacije Albanaca, koji je ne podržavaju, naročito na područjima Prištine, Podujeva i Peći. Drastični primeri su: ubistvo Hejdi Sejdijua, člana Pokrajinskog odbora SPS, u Uroševcu, u prisustvu supruge i troje dece (10. 02.); ubistvo Januzi Danuša u Vitini (10. 02.); masakriranje Tahiri Bekima, koga su teroristi tzv. "OVK" oteli i potom ubili (delovi njegovog unakaženog leša su pronađeni 24. 02.).

Teroristi "OVK" su u selu Odanovce-opština Kosovska Kamenica zapalili kuću Selima Brošija (20. 03.), bivšeg načelnika pokrajinskog MUP-a. Tragaju za Rexepi Sinanom, bivšim radnikom pokrajinskog MUP-a i upućuju svakodnevne pretnje Sadiku Hajrulahu iz Vitine, Ramadanu Sermačiju, radniku MUP-a Gnjilane, Miniru Krasnićiju iz Kosovske Kamenice i ostalim nekadašnjim i sadašnjim pripadnicima pokrajinskog MUP-a Gnjilane, pripadnicima albanske nacionalnosti. Sredinom marta u selu Zjum teroristi "OVK", oteli su Albance-katolike Kajtazi Noa i Nua, optužujući ih da su lojalni građani SRJ. Od porodice su zatražili otkup od 40 000 DM, izvršili pretres njihove kuće, oduzeli niz stvari i pretukli ukućane.

Teroristička tzv "OVK" u svoje zatvore (na području sela Brod - opština Dragaš) pored Srba, privodi i Albance lojalne građane SRJ.

15) Uništavanje crkava, manastira i spomenika kulture:

Zapaljeno je, srušeno ili teško oštećeno 86 manastira, crkava i drugih spomenika kulture, među kojima su: crkva Vavedenja bogorodice u Dolcu, manastir Sveti Marko u Koriši iz 1467. godine, manastir Svetog vrača Kozme i Damjana u Zočištu iz 14 veka, crkva u Kijevu iz 14. veka, manastir Sveto trojstvo iz 14. veka u blizini Mušutišta, manastir Devič sagrađen 1440. godine, crkva Svete paraskeve u Dreniku iz 16. veka, crkva Svetog Dimitrija kod Peći, pravoslavne crkve u Grmovu kod Vitine, crkva Svetog Ilije u Žegri kod Gnjilana, crkva Majke gospodnje u Mušutištu iz 1315. godine, crkva Svetog proroka Ilije u Bistražinu, crkva Svetih apostola Petra i Pavla u Suvoj Reci, manastir Svetog Uroša u Nerodimlju, manastir Svetog Arhangela Gavrila iz 14. veka u Binaču, crkva Presvete device iz 16. veka u Belom Polju, crkva Svetog Jovana Krstitelja u Pećkoj Banji, crkve u selu Naklo, Vučitrnu, Petrovcu, Uroševcu, selu Podgorce, Đurakovcu, Kruševu, selu Osojane, Samodreži, Dresni kod Kline, Rekovcu, Petriču, manastir Binač kod Vitine, katedrala Svetog trojstva u Đakovici, crkva "Svetog Nikole" u Gnjilanu.

Teroriše se i proteruje sveštenstvo, kaluđeri. uništeno je i oštećeno više od 150 parohijskih domova. Opljačkano je ili uništeno više od 10 000 ikona i dr. sakralnih predmeta, najvećim delom spomenici kulture pod posebnom zaštitom države. U 70 odsto pravoslavnih hramova uništene su srednjevekovne freske neprocenjive vrednosti.

U Prizrenu i Peći su sve češći napadi terorista tzv. "OVK" na pripadnike katoličke verske zajednice, a posebno na sveštenstvo (spaljene su kuće dvojice franjevačkih sveštenika).

Demolirani su i rušeni kulturni spomenici, među kojima su: - Spomenici velikana srpske i crnogorske književnosti Vuka Karadžića i Petra Petrovića Njegoša u samom centru Prištine; - spomenici caru Urošu u Uroševcu, caru Dušanu u Prizrenu; - spomenik knezu Lazaru u Gnjilanu i spomenik srpskih vladara iz dinastije Nemanjić u selu Gornje Nerodimlje; - spomenik Milošu Obiliću u Obiliću, koji je bio simbol grada. Pripadnici Kfor su oštećeni spomenik smestili u krugu termoelektrane "Kosovo b"; - u podmetnutom požaru u Prištinskoj biblioteci, izgorelo je oko 400 hiljada knjiga.

Mnogi od uništenih spomenika su biseri srpske kulturne baštine i nalaze se na listi objekata od posebne kulturne vrednosti, pod zaštitom Unesco-a.

16) Nasilno i nelegalno preuzimanje javnih institucija:

- nasilno i nelegalno su preuzete prostorije i objekti pošta, banaka, medicinskih ustanova, vodovoda i elektroprivrede, univerziteta, osnovnih i srednjih škola, opštinskih i dr. lokalnih organa uprave, mesnih zajednica, objekti MUP-a i VJ, zatim, fabrike, preduzeća, zemljoradničke zadruge i dr. u Prištini (prostorije KBC "Priština" i doma zdravlja - medicinska oprema je opljačkana i odneta u privatne lekarske ordinacije, savezne uprave carina, javnog stambenog preduzeća, zavoda za urbanizam, JP "vodovod", TE "Kosovo B", skladišta i benzinske pumpe "Jugopetrola", AD "Kosmet-Priština", "Kosovo-Trans", DP "Energoinvest", DP "AutoPriština", "Fabrika amortizera", "Jugotrans" i dr.), kao i u Prizrenu, Dragašu, Podujevu, Lipljanu, Štrpcima, Kosovskoj Mitrovici, Kosovu Polju (uz pomoć pripadnika Kfor), Đakovici (uz pomoć pripadnika Kfor);

nasilnim i nelegalnim preuzimanjem javnih preduzeća i ustanova, više desetina hiljada radnika Srba i Crnogoraca, Roma, Muslimana, Goranaca, Turaka i dr. nelbanaca koji su bili zaposleni, oterano je sa posla, ostavljeno bez ikakvih prihoda za život; nasilno i nelegalno je preuzeto više od 190 najznačajnijih preduzeća, a oprema iz njih je opljačkana i najčešće odnešena u Albaniju.

17) Oružani, artiljerijski napadi na sela:

Slovinj, Matičane, Orahovac, Konjuh, Berivojce, Gornja Brnjica, sela u okolini Kosovske Kamenice, Grnčar, Magila, Ajvalija, sva sela regiona Istok-Klina, Goraždevac kod Peći, Svinjare, Klokot, Novo Brdo, Zjum, Donja i Gornja Gušterica, Sušica, Badavac, Bresje, Vrbovac, Vitina, Cernice, (opština Gnjilane), Dobruša, Veliko Ropotovo (opština Kosovska Kamenica), Parteš, Podgrađe, Mališevo i Pasjane (opština Gnjilane) Lještar, Budriga, Dobrotin (opština Lipljan), Grnčar, Binač, Ranilug Šilovo, Odovce, Rajanovce, Bosce, Čaglavica, Paravolo, Lebane, Gojbulja, Suvo Grlo i Banje (opština Srbica), na području opštine Gora u selima: Brodosavce, Belobrod, Kukavce - učestali su napadi na kuće Goranaca, Muslimana i Albanaca lojalnih građana SRJ, Grabovac (opština Zvečan).

U Kosovskom Pomoravlju zapaljene su i uništene u minobacačkim napadima i podmetanjem eksplozivnih naprava sve srpske kuće u selima: Donji Livoč, Kmetova Vrbica, Lipovica i Cernice u opštini Gnjilane, kao i selima Vaganeš, Građenik i Orahovica u opštini Kosovska Kamenica.

Ovo demantuje ocenu UNMIK-a i Kfor-a o navodnom razoružanju terorističke "OVK".

18) Blokade naselja:

Gadnje, Orahovac i Velika Hoča, Koretin, sela okolini Gnjilana, Gornja Srbica, Goraždevac, Prilužje (selo u albanskom okruženju, bez lekara, prodavnica, telefonskih veza; oko 80 odsto žitelja je bilo zaposleno u elektroprivredi Srbije, a sada nema posao). Oko 3.500 Srba - stanovnika Orahovca nalazi se više od deset meseci nakon raspoređivanja Kfora i UNMIK-a u prvom koncentracionom logoru u Evropi posle drugog svetskog rata - pod opsadom terorističke "OVK".

19) Oružane pretnje selima i svakodnevni teror nad nealbanskim stanovništvom:

Ugljari, Srpski Babuš, Štimlje, Novo Selo, Bresje, okolina Kosova Polja, Miloševo (izvršen i oružani napad), selo Zebnice (dramatična humanitarna situacija), iz sela Letinice, Vrnez, Vrnavo Kolo i Šašare u kojima su živeli isključivo Hrvati-katolici, iselio se najveći deo stanovništva, Drenovac (masakr 50 Srba), selo Cernice (niz incidenata kojima su pripadnici američkog kontingenta Kfor maltretirali Srbe), Požaranje, Gotovuša, Gatnje, Zubin Potok, Veliki Alaš, Vrelo i Radevo, Plemetina i Slatina (opština Vučitrn), Crkolez (opština Istok), Ogošte-opština K. Kamenica, (proterane gotovo sve romske porodice), Banjska, Gojbulja i Miroče (opština vučitrn), Brežanik (opština Peć). drastični su primeri terora nad preostalim Srbima u selu Obilić, gde se napadaju i pale njihove kuće. Oni nisu u mogućnosti da zatraže pomoć od vatrogasne službe ili Kfor i UNMIK, jer su telefoni Srbima isključeni, dok telefoni rade Albancima. Ovo je još jedan jasan dokaz diskriminacije srpskog življa od strane Kfor i UNMIK koji ovo pasivno posmatraju.

20) Opljačkana srpska sela iz kojih je proterano stanovništvo:

Mužičani, Slivovo, Orlović, Dragaš, okolina Kosova Polja, Livadice, Mirovac, Sirinička Župa, Medregovac, Grace, Zočište, Sofalije, Dragoljevac, Tomance, Koretin, Leštar, Donja Šipašnica, Miganovce, Lanište i Zmijarnik (opština Kosovska Kamenica).

21) Zapaljena srpska naselja: Istok, Klina, Donja Lapaštica, Obrandža, Velika Reka, Perane, Lauše, sela u okolini Podujeva, Grace, Donja Dubica, Zočište, Orahovac, Naklo, Vitomirice, Belo Polje, Kojlovice, Aloš-Topličane, Krajište, Rudnik Donji Strmac, Goleš (opština Lipljan), Orlović (opština Priština), Krpimej i Lauša (opština Podujevo), Mužičane (sve srpske kuće su spaljene), Zaimovo, Denovac, Lesjane, Gornje i Donje Nerodimlje (sve srpske kuće su opljačkane i potom spaljene), Sinaje (opština Istok), Balovac, Mali Talinovac, Ljubižda, Klobuka i Oraovica (opština Kosovska Kamenica), Zaskok i Novi Miroš (opština Uroševac).

22) Registrovan broj zapaljenih kuća:

Na području Kosova i Metohije zapaljeno je oko 50 000 kuća Srba, Roma, Muslimana, Goranaca i drugog nealbanskog stanovništva.

23) Registrovani broj nedozvoljenih ulazaka stranih lica na teritoriju SRJ (KiM), bez odgovarajućih dokumenata (viza i prijave boravka nadležnim organima): 825

Preko 250 000 stranih državljana ušlo je u Pokrajinu ilegalno, uz dopuštanje UNMIK i Kfora. Vlada SRJ je više puta zvanično zatražila njihovo proterivanje. Ti zahtevi ostaju bez ikakvog odgovora, iako je ta populacija sastavljena od međunarodnih terorista, kriminalaca, narko-mafije, trgovaca ženama i decom, organizatora javnih kuća i svih drugih vidova organizovanog međunarodnog kriminala.

24) Registrovan broj ukradenih automobila: preko 12 000

Usled otvorenosti granice sa Makedonijom i Albanijom, na KiM je dospelo, bez plaćanja carine, oko 250 000 automobila, od kojih je većina ukradena. Sprovođenjem registracije vozila na KiM, na osnovu ilegalne uredbe B. Kušnera praktično je izvršena legalizacija kriminala i krađe desetine hiljada automobila.

25) Registrovani broj slučajeva povrede teritorije kopnene zone bezbednosti od strane Kfora: 439