Beograd, 27. aprila (Tanjug ) - Registracija stanovništva u jednom delu Srbije i SR Jugoslavije - Kosovu i Metohiji - koju sprovodi Kušnerova administracija nelegalan je čin, jer se odvija u neregularnim uslovima i bez pristanka naše drzave, pa ga Jugoslavija ne može niti će priznati kao popis stanovništva na svojoj teritoriji , o čemu će i zvanično obavestiti Ujedinjene nacije, ukazao je u intervjuu Tanjugu direktor Saveznog zavoda za statistiku mr Milovan Živković.

Neregularnost i nelegalnost Kušnerovog "popisa" dokazuju mnoge činjenice, kaže Živković i navodi neke od najvažnijih. Na kosmetskoj teritoriji, pre svega, sada nema nikakvih uslova, a posebno ne onih propisanih međunarodnim preporukama i uputstvima za popis, koje je Jugoslavija prihvatila i potpisala. Sem toga, Rezolucijom UN 1244 tako nešto nije predviđeno, niti je naša država ikada tražila od svetske organizacije da sprovede popis u jednom njenom delu, naglasio je Živković.

O tome da uslova za popis nema svedoči prvenstveno činjenica da na Kosmetu u ovom trenutku nema preko 300.000 srpskog i drugog nealbanskog stanovništva koje je "nožem i bombom" albanskih terorista, po dolasku Kfora, izgnano iz svojih domova. Njihove kuće su spaljene, demolirane ili opljačkane i prazne, pa popisivači, čak i da su ih odredili nadležni jugoslovenski državni organi, što bi jedino bilo legalno i legitimno, ne bi u njima našli njihove vlasnike i članove domaćinstava, rekao je Živković.

Srbi i drugo nealbansko stanovništvo, koje je ostalo na Kosmetu u svojim kućama, u prihvatnim i sabirnim centrima ili privremenim prebivalištima, žive kao u getu, u stalnom strahu za svoje živote i imovinu, pa nema zbora ni da oni u normalnim uslovima mogu da prime popisivače, objasnio je Živković.

Uslova za popis nema i što se albanskog stanovništva na Kosmetu tiče jer, kako je ukazao Živković, tamo sada vlada neverovatna fluktuacija Albanaca.

To pod ogroman znak pitanja stavlja i to koliko stvarno ima Albanaca koji mogu da ispune međunarodno propisani kriterijum o kontinuiranom prisustvu na toj teritoriji - najmanje godinu dana pre početka popisa, rekao je on.

Protivno međunarodnom pravu, jugoslovenska granica prema Albaniji i Makedoniji je, sa dolaskom Kfora na Kosmet, praktično potpuno otvorena, pa veliki broj Albanaca iz te države i iz Makedonije slobodno ulazi u južnu srpsku pokrajinu.

Obrazlažući drugi ključni razlog zbog koga Jugoslavija ne priznaje popis stanovništva koji sama nije organizovala i sprovela, Živković navodi da nijedna međunarodna organizacija, pa ni UN, a kamoli "administrator" Kušner, ne može da obavi popis, ukoliko jugoslovenska država to nije tražila . A Jugoslavija to nije učinila, naglasio je direktor Saveznog zavoda za statistiku.

UN mogu, samo na zahtev svoje članice, da obave popis stanovništva, što se dešavalo u pojedinim zemljama Azije i Afrike, koje za taj posao nisu imale stručne i materijalne, finansijske mogućnosti, objasnio je Živković.

On je ukazao da je popis, kao civilizacijsko pitanje, u svakoj zemlji od posebnog značaja, a da u ovom trenutku u južnoj srpskoj pokrajini za to nema osnovnih uslova. Zbog toga je i u nedavno usvojenom republičkom zakonu o redovnom popisu stanovništva u Srbiji 2001. godine, navedeno da će popis na Kosovu i Metohiji biti obavljen kada se za to steknu uslovi, naglasio je Živković i dodao: A to znači kada strani vojnici napuste tu našu teritoriju i kada u svaku kuću budu mogli zajedno da uđu popisivač Srbin i Albanac i zajedno popišu članove domaćinstva.

Živković je u intervjuu Tanjugu posebno ukazao na, kako je rekao, višedecenijski problem u popisu i utvrđivanju stvarnog broja Albanaca, kako u prethodnoj Jugoslaviji tako i SR Jugoslaviji.

Poslednji popis koji je bio regularan, pouzdan, sproveden pod nadžorom saveznih i republičkih organa, bio je popis 1961. godine, kada je u tadašnjoj SFRJ registrovano 725. 575 Albanaca, od kojih je u srpskoj pokrajini Kosovu i Metohiji bilo 646.605.

U kasnijim popisima, pouzdan broj Albanaca nije mogao biti utvrđen, jer njihov popis na Kosmetu nije mogao biti regularno sproveden.

Živković je rekao da su popisne 1971. godine Albanci organizovali takozvane studentske proteste, a 1981. godine - na sam dan popisa - održane su albanske separatističke demonstracije. Kosmetski popisivači su 1981. godine izričito odbijali da u tom poslu sarađuju s organima Republike Srbije. Oba puta , albanska domaćinstva i popisivači, mahom Albanci, strogo su se pridržavali "uputstava", a u stvari naredbi svojih verskih starešina da upisuje onoliko dece koliko "glava" domaćinstva prijavi, podsetio je direktor Saveznog zavoda za statistiku.

Sem toga, ogroman pad broja Roma i Turaka, registrovan 1971. godine, bio je, prema Živkovićevim rečima, nelogičan i jedino se mogao objasniti prisiljavanjem tih manjina da se izjasne kao Albanci, o cemu je svedočio istovremeni enormni porast broja, navodno popisanih, Albanaca - 1,020.000.

Mogućnosti za kontrolu, kako je naglasio Živković, praktično nije ni bilo, pogotovo u popisu 1981. godine, jer je Ustavom iz 1974. godine Kosmet imao položaj federalne jedinice, odnosno republike, a vlast su držali Albanci. Taj popis su sproveli praktično sami Albanci, pa je 1981. godine navodno popisano čak 1,340.000 Albanaca u SFRJ, od kojih preko 1,200. 000 na Kosmetu.

Na sledećem popisu, 1991. godine pripadnici te nacionalne manjine su apstinirali, tako da je njihov popis bio potpuno onemogućen. Zato se, kako naglašava Živković, o egzaktnim podacima o broju Albanaca na Kosovu i Metohiji već odavno uopšte ne može govoriti.

Upitan da li postoje procene o broju albanskog stanovništva na Kosmetu, Živković kaže da su stručnjaci Saveznog zavoda za statistiku procenili da je krajem 1998. godine stalno prisutnih u toj srpskoj pokrajini bilo 917. 000 Albanaca.

Do te procene se, prema Živkovićevom objašnjenju, došlo na osnovu poređenja podataka o tempu reprodukcije albanskog stanovništva na prostoru koji nastanjuju ( pokrajina Kosmet, Albanija, Makedonija) kao i podataka evropskih i drugih zemalja u koje su otišli kao ekonomski ili politički emigranti.

Prema zvaničnim podacima Albanije, njeno stanovništvo se od 1945. do prošle godine uvećalo za 1,9 put, pa se statistički zaključuje da se albansko stanovništvo na Kosmetu u istom periodu moglo uvećati najviše 2,5 puta.

I taj zaključak je moguć samo zato što je standard u južnoj srpskoj pokrajini bio viši, a emancipacija žena prisutnija, naglasio je Živković.

Albansko stanovništvo se i u Makedoniji od 1948. do 1981. godine, kako je naveo Živković, uvećalo za 1,9 puta , a prema podacima, koje su "proizveli" kosmetski organi (u vreme kada je Kosmet imao status republike) u toj srpskoj pokrajini je za isto vreme broj Albanaca, navodno, porastao za 3,2 puta.

Takva razlika se, prema rečima Živkovića, uopšte ne može racionalno objasniti, jer je nemoguće da su se kosmetski Albanci 1,7 put brže reprodukovali od makedonskih Albanaca.

I uporedni podaci o obnavljanju Roma i Turaka na istom prostoru, svedoče o nelogičnosti podataka o reprodukciji Albanaca, koje su "popisali" kosmetski organi u periodu kada su imali republički status.

Iako je opšste poznato da Romi imaju najviši natalitet i najveću stopu prirodnog obnavljanja, kosmetski (albanski ) statističari su 1981. godine registrovali skoro dva puta manju stopu njihovog priraštaja na Kosmetu, nego što je ona iznosila u Makedoniji, kazao je Živković i dodao da je slično bilo i sa podacima o priraštaju pripadnika turske nacionalne manjine.

To pokazuje da je skoro celokupan prirodni priraštaj Roma i Turaka u pokrajini pripisivan Albancima i da je zapravo Roma i Turaka, a ne Albanaca, na Kosmetu te 1981. godine bilo dvostruko više nego posle rata. Malo se zna o tome da su albanski izvori, naglasio je Živković, stalno procenjivali da u Makedoniji ima između 600.000 i 800.000 Albanaca, a popis koji je 1994. godine u Makedoniji sproveden pod nadžorom međunarodne zajednice, pokazao je da tamo ima oko 484.000 Albanaca.

I taj broj, nasuprot međunarodnim kriterijumima, uključuje lica (Albance) koja su odavno napustila Makedoniju. Živković je rekao da je drugi ključni element za procenu prisutnog broja Albanaca na Kosmetu 1998. godine bila činjenica da je u dužem periodu veliki broj Albanaca napustio Kosmet.

Zna se, pri tom, da se u pojedinim zemljama, pre svega Evrope, nalazi između 300 i 400 hiljada kosmetskih Albanaca, jer su o tome te zemlje, kao što je Nemacka, Belgija, Holandija, objavile podatke. Kada je to uzeto u obzir, dobijena je procena da je na Kosmetu krajem prošle godine bilo prisutno 917.000 Albanaca, naglasio je Živković.

Koliko ih je na Kosovu i Metohiji u ovom trenutku, niko ozbiljan, a pogotovo statističari, ne bi se usudio da procenjuje, zakljucio je direktor Saveznog zavoda za statistiku mr Milovan Živković u intervjuu Tanjugu.