II SISTEMATSKO KRŠENJE SUVERENITETA I TERITORIJALNOG INTEGRITETA SR JUGOSLAVIJE

1. Suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije je neprikosnoven. Svi stavovi, ponašanja i odluke KFOR i UNMIK, uključujući specijalnog predstavnika generalnog sekretara UN i šefa UNMIK, Bernara Kušnera, koji ne uvažavaju i krše princip suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugosavije, kao i sve mere, činjenja i nečinjenja, koji su u suprotnosti sa rezoluciom Saveta bezbednosti 1244(1999) ili Vojno-tehničkog sporazuma, od 9. juna 1999.godine, ili predstavljaju pokušaj njihove revizije, nisu prihvatljivi, niti mogu proizvoditi pravna dejstva ili na bilo koji način obavezivati SR Jugoslaviju i njene organe.

2. Stanje

Nesprovođenje i grubo kršenje rezolucije SB 1244 (1999) i pratećih dokumenata, od strane UNMIK i KFOR, neposredni su uzrok dramatične bezbednosne i opšte situacije u Pokrajini, koju karakteriše nastavljanje terorizma, masovni kriminal, nasilje i etničko čišćenje Srba i drugog nealbanskog stanovništva i bezakonje.

Kršenje rezolucije SB 1244 (1999) i pratećih dokumenata, ili nesprovođenje osnovnih obaveza iz pomenutih dokumenata, ima za posledicu da su, od raspoređivanja KFOR-a i UNMIK-a, zbog terora koji sprovode pripadnici teroristicke tzv.OVK, preko 330.000 pripadnika nealbanskog stanovništva Pokrajine, pre svega Srba, zatim Muslimana, Roma, Turaka, Goranaca, Hrvata, Egipćana, nasilno proterani iz Pokrajine. Time UNMIK i KFOR krše jedan od osnovnih prncipa rezolucije SB 1244 , kojim se zahteva očuvanje multietničkog, multikulturnog i multikonfesionalnog karaktera KiM.

3. Posledice

Haos, nastavljanje terora, svakodnevna ubistva, kidnapovanja i uzurpacije privatne i državne imovine u Pokrajini nisu posledica "objektivnih teškoća", niti nemogućnosti i nedovoljnog broja pripadnika međunarodnih snaga na Kosovu i Metohiji , već toleratnog i pokroviteljskog odnosa prema teroristima takozvane OVK i albanskom separatizmu, koji su izvršioci etničkog čisćenja, koji se sprovode u odnosu na nealbansko stanovništvo.

4. Bezbednost za Srbe ne postoji

Kfor i UNMIK ne ispunjavaju svoje osnovne obaveze o garantovanju bezbednosnog okruženja, bezbednost građana i njihove imovine, ostvarivanje javnog reda i mira i zakonitosti, što je bezuslovna obaveza ustanovljena u Op.para 9 Rezolucije SB 1244(1999). Posledice su: svakodnevni teror, ubistva, kidnapovanja, masovno kršenje osnovnih ljudskih prava, nasilje širom Pokrajine, nasilno zauzimanje kuća i stanova, uzurpacije lične, javne i državne imovine, razaranje verskih i istorijskih objekata i spomenika kulture. Sve to nedvosmisleno potvrđuje da se razvoj kreće u pravcu daljeg usložnjavanja, sa mogućim dalekosežnim negativnim posledicama po širi region. KFOR i UNMIK su posebno odgovorni za nepostojanje elementarne bezbednosti Srba i nealbanskog stanovništva u Pokrajini.

Izjave predstavnika UNMIK da se teror, nasilje i uzurpacije smanjuju, da se situacija u Pokrajini menja na bolje - nisu tačne, predstavljaju obmanjivanje SB i međunarodne javnosti i dokaz su zaštitničkog odnosa prema terorističkoj tzv. OVK. U svetlosti izvršenog etničkog čišćenja, tokom koga je iz Pokrajine proterano stotine hiljada Srba, Muslimana, Roma, Goranaca i drugog nealbanskog stanovnistva - takve izjave i ocene su licemerne.

5. Specijalni predstavnik Generalnog sekretara UN i šef UNMIK

Specijalni predstavnik svojim uredbama, svesno i namerno krši mandat ustanovljen rezolucijom 1244 i pratećim dokumentima, posebno princip teritorijalnog integriteta i suvereniteta SR Jugoslavije i povladhuje velikoalbanskom separatizmu i terorizmu. U tom kontekstu, on ignoriše činjenicu da je Kosovo i Metohija autonomna pokrajina - sastavni deo jedinstvenog ustavno- pravnog, privrednog, finansijsko-monetarnog, fiskalnog, deviznog, carinskog, saobraćajnog , i drugih sistema Republike Srbije i SR Jugoslavije.

U skladu sa obavezom poštovanja suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije na Kosovu i Metohiji, Specijalni predstavnik je dužan da poštuje Ustav, i druge savezne propise, kao i Ustav Republike Srbije, republičke zakone i druge propise. Vlada SR Jugoslavije isnsitira da se to u potpunosti poštuje u praksi.

Nasuprot tome, specijalni predstavnik, B.Kušner, svojom Uredbom br.1999/1 od 25. jula 1999. tvrdi da je sva zakonodavna i izvršna vlast, uključujući pravosuđe Kosova i Metohije, poverena UNMIK i da je vrši Specijalni predstavnik. Time je Specijalni predstavnik sebe proglasio za apsolutnu vlast i guvernatora Kosova i Metohije.

SB nije poverio, niti je na osnovu Povelje UN mogao da poveri vršenje suverene vlasti Specijalnom predstavniku, već je ovlastio Generalnog sekretara UN da ustanovi "interim administration for Kosovo under njhić the people of Kosovo can enjoy substantial autonomy"( op.para .10) /privremenu administraciju pod kojom stanovništvo Kosova može uživati suštinsku autonomiju, prevod Tanjug/.

Ovlašćenja privremene adminsitracije UN na Kosovu i Metohiji ograničena su na suštinsku autonomiju.

Međunarodno civilno prisustvo ograničeno je na "performing basic civilian administrative functions" /vršenje osnovnih civilnih administrativnih funkcija, prevod Tanjug/. Pošto se ustanove privremene institucije za demokratsku i autonomnu samoupravu, međunarodno civilno prisustvo će preneti "its administrative responsibilities njhile overseeing and supporting the consoldiation of Kosovo's local provisional institution and other peace-building actvities" /svoje administrativne odgovornosti uz nadgledanje i podršku konsolidaciji kosovskih lokalnih privremenih institucija i drugih aktivnosti na izgradnji mira, prevod Tanjug/.

Prema tome, SB je predvideo vršenje osnovnih civilnih administrativnih funkcija, a ne zakonodavne ili sudske vlasti.

b. Specijalni predstavnik Generalnog sekretara uzurpirao je vlast izvan i iznad ovlašćenja koja je dobio rezolucijom SB 1244 (1999). Otuda njegove uredbe nisu u skladu sa slovom i duhom rezolucije SB 1244 (1999) i pratećim dokumentima, odnosno, sustinskim prerogativima suverenosti države, i kao takve one ne mogu proizvoditi pravno dejstvo.

Stoga,

1) Uredba br. 1999/1, od 25. jula 1999, "on the authority of the interim administration in Kosovo" nema pravnu osnovu i predstavlja nezakonitu apsolutističku uzurpaciju vlasti.

2) Uredba br. 1999/3 od 31. avgusta 1999. nema osnov u Rezoluciji. Ubiranje carina ni po zakonima SR Jugoslavije, niti po međunarodnim konvencijama, standardima, ne spada u ovlašćenja lokalne, autonomne vlasti. Ono je u isključivoj nadležnosti centralne vlasti, odnosno suverene države.

3) Monetarna funkcija je, takođe, funkcija suverene države. Ne postoji ni jedna zemlja u kojoj ovu funkciju vrše lokalne, autonomne vlati. Otuda je Uredba br. 1999/4, od 2. septembra 1999, bez osnova u razoluciji SB 1244 (1999).

4) Uredba 1999/5, od 4. septembra 1999., o ad hoc žalbenom konačnom sudu je, takođe, bez osnova u rezoluciji SB 1244 (1999). Specijalni predstavnik nema mandat da uređuje pravosuđe i uvodi novi pravosudni sistem u Pokrajini, kao delu suverene teritorije SR Jugoslavije. Pored toga, lokalna samouprava ne može da ograničava prostiranje sudske vlasti države čiji je sastavni deo. Takođe, UNMIK i KFOR, što važi i za specijalnog predstavnika Kušnera, obavezni su da u Pokrajini poštuju organizaciju sudske vlasti i primenjuju zakone Republike Srbije i SR Jugoslavije.

5) Uredba br. 1999/10, od 13. oktobra 1999, o opozivu navodnih diskriminatornih zakona je bez osnova i nelegalna. Rezolucija SB 1244 (1999) ne daje specijalnom predstavniku B. Kušneru bilo kakva zakonodavna i sudska ovlašćenja, posebno ne u pogledu kontrole jugoslovenskih ili republičkih zakona.

6) Uredbe br. 1999/6, od 7. septembra 1999. i 1999/7, od 7. septembra 1999, o pravosuđu i tužilaštvu su bez osnova u rezoluciji SB 1244 (1999).

7) Uredba br. 1999/9, od 24. septembra 1999, o uvozu naftnih derivata nema osnov u rezoluciji SB 1244 (1999). Spoljno-ekonomski odnosi, režim uvoza i svojine predstavljaju prerogative suverenosti i spadaju, takođe, u funkcije centralne državne vlasti, a ne lokalne autonomije.

8) Vršenje kontrole nad platnim službama i uslugama, kao i poštanska i telekomunikaciona služba, davanje dozvola za osnivanje finansijskih institucija kao i registrovanje vozila spada u poslove koji su jedinstveno uređeni na celokupnom teritoriji SR Jugoslavije. Nezamislivo je da se za pojedine delove države, na nivou lokalne samouprave, stvaraju posebne organizacije koje će da vrše ove poslove. Zato uredbe br. 1999/11, od 13. oktobra 1999, 1999/12, od 14. oktobra 1999, 1999/13, od 16. oktobra 1999. i 1999/15, od 21. oktobra 1999, nemaju osnovu u rezoluciji SB 1244 (1999) i predstavljaju drastičan primer pokušaja odvajanja i kršenja veza Kosova i Metohije sa Republikom Srbijom i SR Jugoslavijom.

9) Regulisanje međunarodnog vazdušnog saobraćaja, spada u isključivu nadležnost suverene države. Zato uspostavljanje međunarodnog vazdušnog saobraćaja između Prištine i pojeidnih međunarodnih centara, bez saglasnosti nadležnih državnih organa SR Jugoslavije, predstavlja kršenje jedinstva jugoslovenskog vazdušnog prostora, međunarodnih konvencija i jugoslovenskih zakona i apsolutno je neprihvatljivo. Bez presedana je činjenica da je vazdušni saobrahćaj samovoljom UNMIK uspostavljen čak i između Pokrajine i država sa kojima SR Jugoslavija nema diplomatske odnose, a istovremeno se ignoriše zahtev nadležnih organa SR Jugoslavije da se normalizuje unutrašnji civilni vazdušni saobraćaj sa Pokrajinom.

Vlada SR Jugoslavije podseća da je u vezi sa svim pomenutim nelegalnim uredbama B. Kušnera uputila najenergičnije proteste predsedniku SB i KFOR i UNMIK i insistirala da se ove nelegalne odluke odmah ukinu, na čemu i ovom prilikom insistira.

v. Specijalni predstavnik Generalnog sekretara ne spovodi ili krši i druge striktne obaveze iz rezolucije SB 1244 (1999).

1) Održavanje javnog reda i mira (civil lanj and order) i zaštita ljudskih prava. Bezbednosna situacija u Pokrajini pokazuje da Specijalni predstavnik sprovodi politiku nezameranja prema albanskim teroristima i kriminalcima, što ima za posledicu da se Pokrajina od raspoređivanja UNMIK i KFOR pretvorila u centar terorizma, organizovanog kriminala, krijumčarenja oružja, droge i belog roblja, kao i svakodnevnih pljački i ubistava, zlostavljanja, ucena i nasilja, koje je upereno protiv Srba, Muslimana, Roma, Turaka, Goranaca, Hrvata, Egipćana i drugog nealbanskog stanovništva. Umesto da deluje na uspostavljanju javnog reda i mira i zaštiti osnovnih ljudskih prava, a naročito poštovanja prava na život, izostale su adekvante mere čak i protiv poznatih organizatora i vinovnika najtežih zločina protiv srpskog i drugog nealbanskog stanovništva, uključujući genocid.

2) S druge strane, u praksi se odvija arbitrerno hapšenje Srba, njihovo držanje u zatvoru u periodu preko dva meseca, bez podizanja optužnica i bez prava na advokata po svom izboru. UNMIK nameće advokate albanske nacionalnosti, u koje Srbi nemaju poverenje. Ovim se krše osnovna ljudska prava arbitrerno uhapšenih. SB i UNHĆR su dužni da reaguju da se takva praksa neodložno zaustavi.

3) Specijalni predstavnik nije preduzeo mere za obezbeđenje državne granice SR Jugoslavije prema Republici Albaniji i nije omogućio nadležnim jugoslovenskim organima da vrše uobičajenu kontrolu, u skladu sa međunarodnim standardima, rezolucijom SB 1244 (1999) i Vojno-tehničkim sporazumom. Time je omogućeno da preko 200.000 stranaca, većinom državljana Republike Albanije, ilegalno uđe na teritoriju SR Jugoslavije, među kojima je veliki broj međunarodnih kriminalaca, terorista i bandita, uključujući lica sa međunarodnih poternica.

Jugoslovenska Vlada je više puta zvanično zahtevala od SB, Generalnog sekretara i Specijanog predstavnika Bernara Kušnera proterivanje svih stranih državljana koji se ilegalno nalaze na delu teritorije SR Jugoslavije. Nažalost, na te zahteve nije dobila nikakve odgovore, niti je po njima bilo šta preduzeto.

Vlada SR Jugoslavije insistira da se bez odlaganja proteraju svi stranci sa Kosova i Metohije, kao dela njene suverene teritorije, i da se konačno zatvori granica prema Albaniji i Makedoniji za ilegalne ulaske.

4) Specijalni predstavnik nije sproveo obaveze iz Aneksa 2 rezolucije SB 1244 (1999), para. 6, kojim je predviđeno da će, po polačenju jugoslovenskih snaga bezbednosti, dogovorenom broju VJ i policije biti omogućeno da se vrati radi obavljanja navedenih funkcija. Uprkos zvaničnog, više puta ponovljenog zahteva Vlade SR Jugoslavije, upućenih SB i Genseku, kao i KFOR-u i UNMIK-u, još uvek nije došlo do realizovanja ove obaveze.

Vlada SR Jugoslavije poziva SB da naloži sprovođenje ove odredbe rezolucije SB 1244 (1999), dokumenta Ahtisari-Černomirdin i Vojno-tehničkog sporazuma.

5) Uspostavljanje lokalnih organa vlasti i izbori: Neprihvatljiv je stav UNMIK, kojim se Srbi arbitrarno proglašavaju manjinom u sopstvenoj državi.

Rezolucija ne daje kompetencije Specijalnom predstavniku da arbitrarno određuje "legitimne" predstavnike Srba, pojedince i političke partije. To predstavlja flagrantno kršenje demokratske volje srpskog naroda na Kosovu i Metohiji. Oktroisanje "Prelaznog saveta" predstavlja akt samovolje, sračunate da izaziva podele u srpskom narodu i olakša položaj albanskih terorista i separtista.

Srbe i druge nacionalne zajednice mogu predstavljati samo oni predstvnici koje demokratski izabere srpsko stanovništvo, odnosno, druge nacionalne zajednice, na osnovi slobodno izražene volje.

Izvršavanje obaveze iz op. para 11, tačke c) i f) Rezolucije pretpostavlja:

Prvo, politički dijalog radi dolaženja do demokrtskog političkog rešenja o autonomiji i samoupravi, na osnovama ravnopravnosti građana i nacionalnih zajednica, poštovanja suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije i Republike Srbije. U tom dijalogu mogu učestvovati samo legitimni predstavnici srpskog i crnogorskog naroda i pripadnika nacionalnih manjina ili etničkih grupa, koje žive na Kosovu i Metohiji.

Drugo, prethodni popis stanovništva u skladu sa važećim zakonodavstvom SR Jugosalavije i Republike Srbije, kada se za to steknu svi neophodni, pre svega bezbednosni uslovi. To je conditio sine ljua non organizovanja i sprovođenja pravednih i fer izbora, u skladu sa važećim zakonima Republike Srbije i SR Jugoslavije.

6. Režim na granici i prema strancima: Uzurpiranje ovlašćenja legitimnih graničnih vlati SR Jugoslavije u domenu obezbeđenja državne granice i graničnih prelaza od strane KFOR i UNMUK predstavlja grubo kršenje op. para 4 Rezolucije SB 1244 i tačke 2 Aneksa II.

Vlada SR Jugoslavije insistira da se bez daljeg odlaganja sprovedu odoredbe Rezolucije op. para 4 i Aneksa II, tačka 6, kojima se predviđa vraćanje pripadnika Vojske Jugoslavije i policije na graničnim prelazima, u cilju obezbeđivanja stroge kontrole i sprečavanje banditizma i kriminala, uključujući i međunarodni šverc droge (narkomafija), oružja, belog roblja, ilegalnog novca i dr.

Polazeći od odredbi Rezolucije kojima se garantuje suverenitet SR Jugoslavije, KFOR je bio dužan da obezbedi punu bezbednosnu kontrolu međunarodne granice SR Jugoslavije sa Albanijom i Makedonijom (op. para 9, tačka g Rezolucije), osigura normalno i efikasno funkcionisanje jugoslovenske carinske, pasoško-vizne službe i imigracionu, antikriminalističku, sanitarnu, fitopatološku, veterinarsku i drugu kontrolu, kao i da pruži bezbednosne garancije za jugoslovenske nadležne carinske službenike, što uključuje zaštitu na radu na graničnim prelazima i carinarnicama i njihov bezbedan dolazak i odlazak sa posla.

Propuštanje da izvrše obaveze i svojim tolerantnim odnosom, KFOR i UNMIK su postali odgovorni za masovan ilegalan i nekontrolisan ulazak stranaca, terorista i kriminalaca, uključujući teroriste mudžahedine na teritoriju SR Jugoslavije.

Pored toga, Uredbom 1999/3, od 1. septembra o.g., UNMIK je neovlašćeno uspostavio zasebnu carinsku službu, čime je flagrantno prekršio jasne odredbe rezolucije SB 1244 o suverenitetu i teritorijalnom integritetu. Vlada SR Jugoslavije podseća na zahtev koji je s tim u vezi Stalna Misija SR Jugoslavije pri OUN uputila predsedniku SB, 3. septembra o.g.

Ovakvim ponašanjem i politikom svršenih činova, KFOR i UNMIK doprinose usmeravanju razvoja u pravcu realizovanja planova albanskih separatista i terorista o "Velikoj Albaniji". To predstavlja uzrok i izvor ugrožavanja mira i stabilnosti u širem regionu Balkana i Jugoistočne Evrope.

Vlada SR Jugoslavije ponavlja zahtev da SB, u skladu sa odredbama rezolucije SB 1244 (1999), preduzme najenergičnije mere kako bi UNMIK I KFOR poštovali svoj mandat i odlučno raspršili sve nade i ambicije separatista i terorista, usmerene na menjanje granica u regionu i njegovu dalju destabilizaciju.

SR Jugoslavija odlučno odbacuje i najoštrije osuđuje sve korake, odluke i ponašanje na liniji podrške separatizmu i terorizmu, a politiku svršenih činova koju primenjuju UNMIK i Specijalni predstavnik, ocenjuje kao licemernu i opasnu obmanu SB UN i međunarodne javnosti.

7. Režim ličnih isprava: Pitanja državljanstva i prebivališta predstavljaju jedan od najvažnijih atributa suverenosti i elemenat za ostvarivanje ljudskih prava i osnovnih sloboda i njihove zaštite i poštovanja, uključujući i izborna prava. Na Kosovu i Metohiju, kao suverenom delu jedinstvene teritorije SR Jugoslavije i Republike Srbije, važi jedinstveni režim izdavanja ličnih dokumenata koji važi za celokupnu teritoriju SR Jugoslavije.

Stoga je namera UNMIK da vrši registraciju građana i izdaje lična dokumenta u direktnoj suprotnosti sa odredbama rezolucije SB 1244 i pratećim dokumentima, kojima se potvrđuje suverenitet i teritorijalni integritet SR Jugoslavije na celoj njenoj teritoriji, uključujući i Pokrajinu Kosovo i Metohiju. U skladau s tim, odluke UNMIK koje su u suprotnosti sa tim, ne mogu proizvoditi pravno dejstvo i Vlada SR Jugoslavije ih neće priznati.

Polazeći od jasnih odredbi Rezolucije, Vlada SR Jugoslavije zahteva poštovanje i potpunu primenu važećih zakona SR Jugoslavije o viznom režimu i ličnim ispravama građana (lične karte, pasoši i dr.), kao i registraciji stanovništva.

8. Posete stranih zvaničnika: Nastavlja se praksa da strani zvaničnici prilikom posećivanja Kosova i Metohije ne poštuju redovnu proceduru predviđenu Bečkom konvencijom o diplomatskim odnosima, kao i važeći vizni režim, čime se krše odredbe Rezolucije i Aneksa II Rezolucije, tačka 5 i tačka 8.

Posebno je neprihvatljiva praksa uspostavljanja u Pokrajini paradiplomatskih predstavništava pojedinih država, što predstavlja eklatantan primer grubog kršenja Bečkih konvencija, rezolucije SB 1244 (1999) i međunarodne diplomatske prakse.

Vlada SR Jugoslavije zahteva da se, u tom pogledu, bez obzira na cilj i karakter poseta, dosledno sledi redovna procedura ugovaranja diplomatskim kanalima. Prilikom otvaranja predstavništava, međunarodne organizacije ili strane zemlje dužne su da primenjuju relevantne odredbe Bečkih konvencija.

Vlada SR Jugoslavije ponovo naglašava da ni na koga nije prenela svoja suverena prva u pogledu odlučivanja o posetama stranih zvaničnika bilo kom delu njene suverene teritorije. Od SB i Genseka UN očekuje da će preduzeti sve neophodne mere da se suverena prava SR Jugoslavije uvažavaju jednako kao i svih drugih suverenih država članica UN, i, u skladu s tim, odmah prekine sa politikom duplih standarda.

Takođe, Vlada SR Jugoslavije smatra otvaranje para-diplomatskih predstavništava stranih država na Kosovu i Metohiji, neprihvatljivim aktima uperenim na razbijanje SR Jugoslavije i kao znak povladivanja i podrške separatističkim aspiracijama kosmetskih terorističkih vođa i partija.

9. Izgradnja američke vojne baze: Pripadnici američkog kontingenta KFOR grade veliku vojnu bazu sa aerodromom u blizini Uroševca, kao i baze u Podujevu i Peći bez ikakvog odobrenja nadležnih jugoslovenskih organa. Ovaj akt predstavlja najgrublji vid narušavanja suvereniteta i teritorijalnog integriteta SR Jugoslavije. Istovremeno, ovakvo ponašanje učesnika mirovne misije UN, apsolutno je nespojivo sa principima o uspostavljanju i funkcionisanju mirovnih misija UN.

Dalje

Prethodna strana