B. Tačke optužbe

1. Planiranje i učešće u rasparčavanju, podeli i osiromašenju Jugoslavije. Sjedinjene Države, Nemačka, NATO i drugi optuženi angažovali su se u procesu, počev ili pre 1981. godine, koji je imao za cilj raspad Savezne Republike Jugoslavije na mnogo delova, podelu raznih etničkih, verskih i drugih grupa među novobalkanizovanim granicama i unutar njih, slabljenje slovenskog, srpskog, muslimanskog i drugog stanovništva izazivanjem i produžavanjem unutrašnjeg nasilja i direktnim napadima Sjedinjenih Država i nekih članica NATO. Kao posledica toga, Jugoslavija, koja je imala 25 miliona stanovnika u integrisanom društvu i privredi, sada se sastoji od mnogo malih država, od kojih je Srbija najveća. Optuženi nameravaju da podele Jugoslaviju tako da svi delovi Jugoslavije imaju ispod pet miliona ljudi, od kojih svaki ima pretežno jedno etničko poreklo i religiju, ozbiljno poremećene privrede kojima uglavnom dominiraju strani interesi, u kojima dve grupe - pravoslavni Srbi i muslimani - najviše trpe, uz veoma veliko uništavanje dobara, drastično smanjenje produktivnosti, koja je sada pala za tri četvrtine, i izazivanje siromaštva. Povelja UN; Deklaracija o nedopustivosti mešanja u unutrašnje stvari država i zaštiti njihove nezavisnosti i suvereniteta (Deklaracija o neintervenisanju), 1965 USGA Rezolucija 2131.

2.Nametanje, podsticanje i ohrabrivanje nasilja između Srba i muslimana. Sjedinjene Države i drugi optuženi angažovali su se u procesu, počev ili pre 1981. godine, koji je imao za cilj da navede muslimane i pravoslavne Srbe da krenu u dugo bratoubilačko nasilje, ratove iscrpljivanja sličnih sukobima u Avganistanu i Čečeniji između muslimana i Rusa koji su slovenskog porekla, koji su izazvali smrt, razaranje i podelu u Bosni, na Kosovu i drugim mestima između grupa, i opasno trvenje i neprijateljstvo između dva glavna neprijatelja SAD, slovenskih naroda i muslimana, u drugim regionima, slabeći i jedne i druge. Taktika je uključivala i snabdevanje odabranih muslimanskim grupa oružjem i uskraćivanja istog da bi napadale druge, ili se adekvatno branile u Bosni; motivisanje, obuku i snabdevanje UČK oružjem za napade na jugoslovensku policiju i vojsku da bi preuzela kontrolu nad Kosovom za vreme okupacije NATO i napadala Srbe i druge; sprečavanje spoljnih napora da se nasilje spreči i stavi pod kontrolu; vršenje, izazivanje i odobravanje nasilja protiv lica raseljenih za vreme kampanje bombardovanja od strane SAD i NATO, kao i zbog kopnenih akcija UČK i jugoslovenske policije i vojske; izazivanje i podržavanje sukoba između jugoslovenskih vojnih/policijskih/civilnih grupa i UČK/kosovarskih paravojnih/civilnih grupa; odobravanje i propust da se spreče napadi na raseljena lica koja se vraćaju ili su ostala na Kosovu i to i pre i posle okupacije Kosova od strane NATO/SAD. Godine 1999. Sjedinjene Države su prouzrokovale najveći broj smrtnih slučajeva, ranjavanja i razaranja svojim vazdušnim i raketnim napadima na sve segmente stanovništva i vitalne komunalne sisteme. Povelja UN, čl. 2; Deklaracija o neintervenisanju; Rezolucija o definiciji agresije (Rez. o agresiji), 1997 UNGA Res. 3314.

3. Sprečavanje i osujećivanje napora da se sačuvaju jedinstvo, mir i stabilnost u Jugoslaviji. Od početka svojih nastojanja da sprovedu planove o rasparčavanju i uništenju Jugoslavije, Sjedinjene Države su radile na sprečavanju svakog mešanja, pregovara ili drugih napora u Jugoslaviji, ili od strane drugih zemalja, lidera ili pojedinaca da spreče ostvarenje njihovih željenih ciljeva. Njihove metode su uključivale političke, vojne i ekonomske pretnje i kontrolu nad mirovnim pregovorima, kojima je dat veliki publicitet, veoma sličnim onima u Dejtonu, Ohajo, za vreme rata u Bosni, u Rambujeu, Francuska, godine 1998, koji su delovali kao ozbiljni mirovni pregovori, ali su Jugoslaviji ponuđena samo dva izbora: da pristane na stranu vojnu okupaciju ili da očekuje razorni vojni napad. Povelja UN; Deklaracija o neintervenisanju; Rezolucija o agresiji; Pariski pakt 1928, čl. I i II.

4. Uništavanje mirovne uloge Ujedinjenih nacija. Sjedinjene Države su dejstvovale i prinudile druge zemlje da dejstvuju u pravcu blokiranja Ujedinjenih nacija kako bi im onemogućile obavljanje dužnosti na osnovu Povelje Ujedinjenih nacija u cilju sprečavanja sukoba, kontrolisanja nasilja i očuvanja mira u Jugoslaviji, kršeći na taj način Povelju UN i ugrožavajući njihovu valjanost kao međunarodne institucije sposobne da očuva mir i okonča zlo rata. Povelja UN; Deklaracija o neintervenisanju; Rezolucija o agresiji, Pariski pakt 1928. čl. I i II.

5. Korišćenje NATO-a za vojnu agresiju protiv siromašnih zemalja koje odbijaju da se povinuju, i za njihovu okupaciju. Sjedinjene Države su uticale i primoravale druge zemlje da utiču da NATO dopusti direktne vojne napade na Jugoslaviju, što predstavlja kršenje Povelje UN uz izrazito oslanjanje Severnoatlantskog ugovora na američko oružje i vojnu tehnologiju, i da privole članice NATO da obezbede i finansiraju veći deo vojnih snaga za okupaciju Kosova u doglednoj budućnosti, koristeći pritom bogatstvo i moć bogatih bivših kolonijalnih sila iz Evrope protiv siromašnog i nezaštićenog naroda Jugoslavije. Povelja Ujedinjenih nacija; Severnoatlantski ugovor 1949, član I.

6. Ubijanje i ranjavanje bespomoćnog stanovništva širom Jugoslavije. Počev od, ili pre 24. marta 1999. godine, Sjedinjene Države su, bez objave rata od strane Kongresa, uz pomoć i podršku nekih zemalja članica NATO, uključujući Ujedinjeno Kraljevstvo, Nemačku, Tursku, Španiju i Holandiju, kao i Mađarsku, Hrvatsku, Italiju i druge, započele rat projektilima i bombardovanjem iz vazduha, ubijajući i ranjavajući pritom, često neselektivno, hiljade i hiljade Srba, Kosovara, Roma, muslimana, pravoslavaca, rimokatolika, stranih državljana širom Jugoslavije i to s predumišljajem. Hag, čl. 22 i 23; Ženeva 1949, član 19; Nirnberg, Princip VI a, b i c; Američki ustav, član I, odeljak 8, kl. II.

7. Planiranje, najavljivanje i izvođenje napada s namerom da se ubiju šef vlade, drugi vladini lideri i odabrani civili. Sjedinjene Države su planirale, najavljivale i sprovodile u delo napade raketama i bombardovanja iz vazduha sa ciljem da se ubije šef jugoslovenske vlade, članovi njegove porodice, drugi vladini lideri i određeni civili kako bi se uništilo postojeće vladino rukovodstvo i terorom nateralo ono i oni koji mu pružaju ličnu podršku na poslušnost. Povelja Ujedinjenih nacija, član 2, Konvencija o sprečavanju i kažnjavanju zločina protiv međunarodno zaštićenih lica (Konvencija o zaštićenim licima); Borbena pravila armije SAD 27-10; Izvršno naređenje američkog predsednika 12333 (Izvršno naređenje 12333); Ženevske konvencije 1977, Dodatni Protokol I (Ženeva 1977), čl. 48, 51.

8. Uništavanje i razaranje ekonomskih, socijalnih, kulturnih, medicinskih, diplomatskih i verskih resursa, dobara i objekata širom Jugoslavije. Počev od, ili pre 24. marta 1999, Sjedinjene Države su, uz pomoć i saradnju nekih članica NATO, uključujući Ujedinjeno Kraljevstvo, Nemačku, Tursku, Španiju i Holandiju, i drugih - kao što su Hrvatska, Mađarska i Italija, započele sistematske napade raketama i bombardovanje iz vazduha na resurse, dobra i ekonomske, socijalne, kulturne, medicinske, diplomatske i verske objekte, namerno ih rušeći i nanoseći im štetu širom Jugoslavije sa ciljem da unište produktivnu, ekonomsku, socijalnu, kulturnu, diplomatsku i versku valjanost čitavog društva. Hag, čl. 22 i 23; Ženeva 1949, čl. 19; Ženeva 1977, Protokol I, dodatni, čl. 48, 52, 53; Povelja UN, čl. 2; Konvencija o zaštićenim licima; Borbena pravila armije SAD 27-10; Izvršno naređenje 12333; Ženeva 1977, čl. 48, 51; ICESCR.

9. Napadi na objekte neophodne za opstanak stanovništva Jugoslavije. Počev od ili pre 24. marta 1999, Sjedinjene Države su uz pomoć i podršku drugih, u specifičnom cilju lišavanja jugoslovenskog stanovništva hrane, vode, električne energije, proizvodnje hrane, lekova, zdravstvene zaštite i drugih stvari od bitnog značaja za opstanak, krenule u sistematsko razaranje i uništavanje raketama i bombardovanjem iz vazduha objekata za proizvodnju i uskladištavanje hrane, vode za piće i sistema za navodnjavanje u poljoprivredi, za proizvodnju đubriva, insekticida, farmaceutskih proizvoda, zatim bolnica i objekata za zdravstvenu zaštitu, kao i druge objekte od bitnog značaja za ljudski opstanak. Hag 1907, čl. 22 i 23; Ženeva 1977, čl. 48, 54.

10. Napadi na objekte koji sadrže opasne supstance i agense. Sjedinjene Države su napadale hemijska postrojenja i objekte za skladištenje, postrojenja za preradu i skladištenje nafte i prirodnog gasa, objekte za proizvodnju veštačkih đubriva i druga postrojenja i mesta isključivo u cilju oslobađanja i širenja toksičnih, radioaktivnih i drugih opasnih supstanci i agensa u atmosferi, tlu, podžemnim vodama i lancu ishrane kako bi se zatrovala čovekova okolina i nanese šteta stanovništvu. Nirnberg, Princip VI; Hag, čl. 22 i 23; Protokol o zabrani korišćenja u ratu zagušljivih, otrovnih i drugih gasova, Ženeva 1925 (Protokol o otrovnim supstancama); Ženeva 1977, Protokol I, dodatni, čl. 48, 51, 56.

11. Korišćenje osiromašenog urana, kasetnih bombi i drugog zabranjenog oružja. Sjedinjene Države su koristile zabranjena oružja za masovno uništavanje i neselektivno izazivanje smrti i patnje protiv stanovništva čitave Jugoslavije. Uprkos tome što su znale za smrtonosno dugoročno dejstvo na život i uprkos upozorenjima Američke komisije za nuklearnu regulativu, Sjedinjene Države su napale Jugoslaviju raketama sa osiromašenim uranom, bombama i mecima koji su izazivali širenje radioaktivnih materija u atmosferi, tlu, podžemnim vodama, lancu ishrane i čvrstim objektima koje su pogodile rakete, bombe i meci sa osiromašenim uranom, što stanovništvo Jugoslavije izlaže opasnosti od smrti, genetskih oštećenja, raka, tumora, leukemije i drugih bolesti i kod budućih generacija. U velikoj meri su korišćene kasetne bombe i one su razbacivale veliki broj oštrih metalnih gelera kraj bolnica, crkava, džamija, škola, stambenih blokova i drugih gusto naseljenih mesta, izazivajući smrt, povrede i oštećenje dobara. U toku je istraga o upotrebi drugih nelegalnih oružja. Hag, čl. 22 i 23, Ženeva 1977, čl. 48, 51, 54, 55, POONA - Optužnica za subverziju nauke i tehnologije 1978 (Optužnica POONA).

12. Vođenje rata protiv životne sredine. Napadi Sjedinjenih Država iz vazduha i raketama namerno su izazivali dugoročnu i tešku katastrofu životne sredine velikih razmera u Jugoslaviji. I sami preleti aviona izazvali su zagađenje u atmosferi. Hiljade tona eksploziva ispustile su ogromne količine hemikalija u vazduh, stvorile su oblake prašine i otpadaka sa pogođenih mesta i izazvale požare koji su često besneli danima. Namerno gađana hemijska, petrohemijska postrojenja, postrojenja za preradu nafte i gasa, za njihovo skladištenje i transmisiju u blizini Beograda, Novog Sada, Niša i drugih većih gradova izložila su ogroman broj stanovnika opasnom i pogubnom zagađenju. Osiromašeni uran koji se proširio po čitavom Kosovu i ostalom delu Srbije ugrožavaće život generacijama. Hag, čl. 22 i 23; Ženeva 1977, čl. 48, 51, 54 i 55; Stokholmska deklaracija konferencije UN o čovekovoj okolini 1972; Principi I, II (Konferencija UN o čovekovoj okolini), i dr.

13. Nametanje sankcija preko UN, što predstavlja genocidni zločin protiv čovečnosti, da bi se postiglo osiromašenje i slabljenje naroda Jugoslavije. Sjedinjene Države su pre 1989. godine započele ekonomski napad na Jugoslaviju sa ciljem da je politički unište i ekonomski poruše. To je navelo Međunarodni monetarni fond (MMF) da upotrebi svoju najjaču šok terapiju za napad na jugoslovensku produktivnost, za povećanje bremena njenog spoljnog duga i za otvaranje nacionalnog bogatstva za strani kapital na taj način što će se ukloniti trgovinske barijere i privatizovati javni industrijski, trgovinski objekti i službe od vitalnog značaja. U maju 1991. godine, američki državni sekretar je obustavio sve američke programe pomoći za svih šest jugoslovenskih republika i stavio veto na buduće kredite MMF-a, što je stvorilo ogroman ekonomski podsticaj i predstavljalo snažan politički argument za one koji su bili politička opozicija Beogradu da ostale republike odvoje od Srbije.

Sjedinjene Države su uspele da se izbore za sankcije UN protiv Jugoslavije, ali su oslobodile sankcija one republike koje su se odvojile od Jugoslavije. Takve sankcije su opustošile čitavu jugoslovensku privredu do te mere da bi normalna stopa rasta, oslobođena pritisaka Sjedinjenih Država, iziskivala 30 godina za povratak na nivo proizvodnje iz 1989. godine. Vrednost proizvodnje u svih šest republika u 1989. godini iznosila je 6.220 dolara. Ona danas iznosi, u Srbiji i Crnoj Gori 1.510 dolara. Devedeset odsto ukupne trgovinske razmene pre raspada odvijao se između šest republika. Sve bivše republike su pretrpele ekonomske štete, ali je Jugoslavija sada, sa jedva 40 odsto stanovništva iz 1990. godine, uključujući Kosovo, doživela mnogo veći ekonomski pad nego favorizovane severne republike - Slovenija i Hrvatska - koje su danas u mnogo većoj meri rimokatoličke nego pre secesije. Sankcije protiv Jugoslavije i dalje se primenjuju, a Srbiji je, isključujući Kosovo, onemogućeno da prima bilo kakvu odštetu i pomoć za obnovu rušenja izazvanih bombardovanjem i ekonomskim iscrpljivanjem. Sankcije su imale mnogo štetnije posledice po život, zdravlje, ekonomiju i kvalitet života u Jugoslaviji nego vojni napadi, povećanje smrtnosti, smanjenje prosečnog ljudskog veka, pogoršanje ishrane i zdravstvene zaštite i smanjenje proizvodnje. Kao i u Iraku, a i u drugim zemljama, sankcije su ekonomski zločin, zločin protiv čovečnosti i genocid. Nirnberg, Princip VI c, Zločini protiv čovečnosti; Konvencija o genocidu; Ženeva 1977, čl. 48, 54, 55.

14. Stvaranje ilegalnog ad hoc tribunala za zločine u cilju uništenja i satanizovanja srpskog rukovodstva. Sjedinjene Države su preko optužene Medlin Olbrajt primorale Savet bezbednosti UN da osnuje ad hoc tribunale za Jugoslaviju i Ruandu, čime je prekršena Povelja Ujedinjenih nacija s ciljem da se unište i satanizuju lideri ovih dveju zemalja i ugroze lideri na drugim mestima. Povelja UN ne predviđa osnivanje tribunala za zločine. Sjedinjene Države se energično protive sporazumu o međunarodnom krivičnom sudu, koji je 120 zemalja usvojilo jula 1998. godine u Rimu, koji je sada u fazi ratifikacije od strane država, zbog toga što ne nameravaju da dozvole da njihovi lideri ili vojne snage budu pod jurisdikcijom nezavisnog međunarodnog suda i vladavine međunarodnog zakona. Napadajući pojedinačne neprijatelje u ad hoc sudovima i optužujući ih za genocid, one ostvaruju njihovu izolaciju na međunarodnom planu, vrše pritisak na njihove zemlje da ih uklone sa vlasti, korumpiraju i politizuju pravosuđe i koriste neutralno međunarodno pravo za osporavanje i kažnjavanje neprijatelja kao ratnih zločinaca, a sebe prikazuju kao nedužnog borca za pravdu. Povelja UN; Statut Međunarodnog suda pravde (Statut ICJ); UDHR; IČPR.

15. Upotreba kontrolisanih međunarodnih medija za obezbeđenje podrške američkim napadima u bilo kom delu sveta i satanizaciju Jugoslavije, Slovena, Srba i muslimana kao genocidnih ubica. Optuženi iz Sjedinjenih Država sistematski kontrolišu, usmeravaju, manipulišu, dezinformišu i ograničavaju izveštavanje o Jugoslaviji i američkim napadima na nju u štampi i medijima da bi pridobili podršku javnosti za intenzivno bombardovanje bespomoćne Jugoslavije, uključujući Kosovo, kao što su to činili u Libiji, Iraku, Avganistanu i drugde. Međunarodni mediji su podržavali i veličali američke političke ciljeve daljeg rasparčavanja Jugoslavije i drugih oblasti, deleći region, satanizujući izabrane vladine funkcionere, druge lidere, generale, oficire i vojnike kao genocidne ubice; kontrolišući druge zemlje pomoću pretnji javno podržanih raketnih i vazdušnih napada i obogaljujućih ekonomskih sankcija i podstičući američku javnost da prihvati i podrži buduće operacije protiv drugih zemalja, kao i povećanje vojnog budžeta kao vid podrške ekspanzionističkoj globalnoj ulozi američkog vojnog prisustva i kontrole.

16. Uspostavljanje dugoročne vojne okupacije strateški važnih delova Jugoslavije od strane snaga NATO. Sjedinjene Države su prisilile optužene članice NATO i druge da obezbede i podrže vojne okupacione snage na Kosovu, kao što su to učinile u Bosni, da bi fizički kontrolisale ključne delove Jugoslavije s ciljem da sprovedu trajno razdvajanje i podelu država i naroda, da još više naštete stanovništvu, da postave barijere imigraciji iz Male Azije, arapskih država na Bliskom istoku, u Severnoj Africi i iz bivših južnih republika ŠSR i drugde; da obezbede tampon zonu između Evrope i pomenutih regiona, kontolišući teritoriju podeljenih, razdvojenih i osiromašenih Slovena, Srba, pravoslavaca, Kosovara i drugih; da eksploatišu resurse regiona i da pripreme i uslove članice NATO za buduće učešće protiv drugih zemalja. Povelja UN; NAT, čl. I; Deklaracija o neintervenisanju.

17. Pokušaj da se unište suverenitet, pravo na samoopredeljenje, demokratiju i kulturu slovenskog, muslimanskog, hrišćanskog i drugih naroda u Jugoslaviji. Sjedinjene Države su pokušavale i pokušavaju da unište suverenitet Jugoslavije, pravo njenih naroda na samoopredeljenje, demokratske institucije koje je ona razvila i njenu kulturu, koja definiše nasleđe, vrednosti i tradiciju njenog naroda. Sjedinjene Države su zbacile demokratski izabranu Mosadikovu vladu u Iranu 1953, umesto koje je došao iranski šah koji je vladao apsolutistički 25 godina; demokratski izabranu Arbenijevu vladu u Gvatemali nakon čega je usledio 40-godišnji period brutalnih vlada; demokratski izabranu Lumumbinu vladu u Kongu 1962, posle koje su se do današnjeg dana smenjivali diktatori; demokratski izabranu Aljendeovu vladu u Čileu, koja je obećavala zdravstvenu, obrazovnu, socijalnu i ekonomsku pravdu, što je zamenjeno vladavinom terora i vojnom diktaturom pod generalom Pinočeom, čije izručenje sada traže Španija i druge zemlje zbog kršenja ljudskih prava; lidere koje je narod izabrao u Vijetnamu, Pakistanu, na Filipinima, u Panami, na Haitiju i drugim mestima, umesto kojih su došli američki surogati. Sjedinjene Države su se suprotstavile i napale Kubu i sprovode blokadu protiv nje i njenog naroda već 40 godina. Generalna skupština Ujedinjenih nacija osudila je Sjedinjene Države u decembru 1998. godine sa 155 glasova "za" i dva "protiv" zbog blokade Kube. Sjedinjene Države su podržavale represivne vlade na pet kontinenata u suviše mnogo zemalja da bi sve bile navedene, nastojeći sve vreme da unište kulture koje definišu narod, njegovu istoriju, karakter, vrednosti, umetnost, književnost, muziku, zamenjujući ih komercijalno korisnim proizvodima koji nemaju nikakvu značajnu vrednost, i to sa jednim jedinim glavnim ciljem - da iskoriste siromašne. Cilj američke politike je da ukoreni uverenje da samo jedan sistem funkcioniše - kapitalizam - da samo jedna kultura ima svoje vrednosti, naime, američka i zapadnoevropska, i da će se istorija završiti globalizacijom američke kulture. UDHR; IČPR; ICESCR.

18. Svrha želje Sjedinjenih Država da dominiraju, kontrolišu i iskoriste Jugoslaviju, njen narod i njene resurse. Dugoročni cilj svih postupaka zbog kojih se pokreće tužba je dominacija, kontrola i korišćenje siromašnih zemalja u svetu i siromašnih ljudi u Sjedinjenim Državama i u drugim bogatim zemljama sa ciljem da se obogati i poveća koncentracija bogatstava i da se čitava populacija siromašnih, koja obično ima tamniju boju kože, neutrališe strahom, bespomoćnošću, siromaštvom, hlebom i igrama.

19. Smisao želje Sjedinjenih Država da budu vojna sila i da imaju moć ekonomske prinude. Sjedinjene Države sa gotovo potpunim monopolom na nuklearno oružje, vojne avione, projektile, najsavremenija oklopna vozila, vatrenu moć, opremu i visoko razvijenu tehnologiju, konstantno šire svoju fizičku moć razaranja, trošeći više na vojnu moć nego sve ostale članice Saveta bezbednosti zajedno. U ovoj godini će američki vojni izdaci iznositi gotovo 300 milijardi dolara. Satanizovana Narodna Republika Kina će utrošiti 34 milijarde dolara, a dobiće znatno manje razorne moći za svaki dolar. Sjedinjene Države prodaju više razornog oružja drugim vladama i grupama koje nastoje da svrgnu vlade nego sve ostale zemlje koje prodaju oružje. Često je prisutna namera "uzajamnog ubijanja", što je omiljeno sredstvo ostvarivanja dominacije. Sjedinjene Države ne prodaju oružje koje ne mogu da unište, a da pritom ne pretrpe neke veće žrtve.

Sjedinjene Države koriste svoju ogromnu ekonomsku moć da prinude strane vlade da se povinuju njihovim željama, ne obazirući se pritom na interese naroda tih zemalja. Sama pretnja ekonomskim sankcijama primorava zemlje da izađu u susret američkim zahtevima iako je to u suprotnosti sa njihovim suverenitetom i interesima.

NASTAVAK...

• Optužnica protiv SAD i NATO zbog agresije na SRJ (3)

PRETHODNO...

• Optužnica protiv SAD i NATO zbog agresije na SRJ (1)