Srbija se nalazi u centralnom delu Balkanskog poluostrva, na najvažnijim putnim pravcima koji povezuju Evropu i Aziju i zauzima površinu od 88.361 kvadratnih kilometara. Ona je u zapadno-evropskoj vremenskoj zoni (jedan sat ispred Grinvičkog vremena). Njena klima je umereno kontinentalna, sa postepenim prelazom između četiri godišnja doba.

Srbija je predodređena da bude raskrsnica Evrope. Međunarodni putevi i železničke pruge, koji prolaze dolinama njenih reka, čine najkraću vezu između zapadne i centralne Evrope, s jedne, i bliskog istoka, Azije i Afrike, s druge strane. Otuda i geopolitička važnost njene teritorije. Ovi putevi prate pravac doline reke Morave, koji se kod Niša razdvaja na dva kraka. Jedan prati Južnu Moravu i Vardarsku dolinu do Soluna, a drugi reku Nišavu prema Sofiji i Istanbulu.

Reke Srbije pripadaju basenima Crnog, Jadranskog i Egejskog mora. Tri su plovne: Dunav, Sava i Tisa. Najduža reka je Dunav, koja kroz Srbiju teče 588 km, od svojih 2.857 km ukupnog toka. Dunavski basen je oduvek bio važan za Srbiju. Septembra 1992, kada je otvoren kanal Rajna-Majna-Dunav, Crno more i luke bliskog i dalekog istoka su postale mnogo bliže Evropi. Srbija je sa Jadranskim morem i Crnom Gorom povezana prugom Beograd - Bar.

Severni deo Srbije je pretežno ravničarski, dok su njeni centralni i južni delovi brdoviti i planinski. Ravnice su pretežno u Vojvodini (Panonska nizija i njeni obodni delovi: Mačva, Posavina, Pomoravlje, Stig i Negotinska krajina u istočnoj Srbiji). Srbija ima 55% obradive površine, dok je 27 % pod šumom. Visinu od preko 2.000 metara dostiže 15 planinskih vrhova, od kojih je najviši Đeravica na Prokletijama (2.656 m.).

Dužina granica Srbije je 2.397 km. Na istoku Srbija se graniči sa Bugarskom, na severo-istoku sa Rumunijom, na severu sa Mađaraskom, na zapadu sa Hrvatskom i Bosnom i Hercegovinom, a na jugu sa Albanijom i Makedonijom.