Član 1.

Republika Srbija je demokratska država svih građana koji u njoj žive, zasnovana na slobodama i pravima čoveka i građanina, na vladavini prava i na socijalnoj pravdi.

Član 2.

Suverenost pripada svim građanima Republike Srbije.
Građani ostvaruju suverenost referendumom, narodnom inicijativom i preko svojih slobodno izabranih predstavnika.

Član 3.

U Republici Srbiji je slobodno sve što Ustavom i zakonom nije zabranjeno.
Ustavom se jamče i priznaju lična, politička, nacionalna, ekonomska, socijalna, kulturna i druga prava čoveka i građanina.

Član 4.

Teritorija Republike Srbije je jedinstvena i neotuđiva.
O promeni granice Republike Srbije odlučuju građani referendumom.

Član 5.

Republika Srbija ima grb, zastavu i himnu.
Grb, zastava i himna Republike Srbije utvrđuju se po postupku predviđenom za promenu Ustava.
Glavni grad Republike Srbije je Beograd.

Član 6.

U Republici Srbiji postoje Autonomna pokrajina Vojvodina i Autonomna pokrajina Kosovo i Metohija, kao oblici teritorijalne autonomije.

Član 7.

Opština je teritorijalna jedinica u kojoj se ostvaruje lokalna samouprava.
Grad Beograd je posebna teritorijalna jedinica.
Teritorijalna organizacija Republike Srbije uređuje se zakonom.

Član 8.

U Republici Srbiji u službenoj je upotrebi srpskohrvatski jezik i ćiriličko pismo, a latiničko pismo je u službenoj upotrebi na način utvrđen zakonom.
Na područjima Republike Srbije gde žive narodnosti u službenoj upotrebi su istovremeno i njihovi jezici i pisma, na način utvrđen zakonom.

Član 9.

Ustavotvorna i zakonodavna vlast pripada Narodnoj skupštini.
Republiku Srbiju predstavlja i njeno državno jedinstvo izražava predsednik Republike.
Izvršna vlast pripada Vladi.
Sudska vlast pripada sudovima.
Zaštita ustavnosti, kao i zaštita zakonitosti u skladu sa Ustavom, pripada Ustavnom sudu.

Član 10.

Rad državnih organa je dostupan javnosti.
Javnost u radu državnih organa može se ograničiti ili isključiti samo u slučajevima koji se zakonom određuju.

Povratak na početak strane